Cechy dramatu szekspirowskiego. Czym charakteryzują się utwory Szekspira? Ta wiedza przyda się na maturze

Cechy dramatu szekspirowskiego

Teatr Szekspira był rewolucyjny pod wieloma względami. Przede wszystkim dlatego, że zrywał z konwencją tragedii antycznej i prezentował widzom coś zupełnie nowego, skupiając się głównie na przeżyciach wewnętrznych i motywacjach psychologicznych swoich bohaterów. Cechy dramatu klasycznego (antycznego) to przede wszystkim zasada trzech jedności i zasada decorum, których nie znajdziemy już u angielskiego twórcy.

6 cech dramatu szekspirowskiego:

1. odejście od zasady decorum – czyli zasady stosowności: pokazywał na scenie krwawe potyczki i śmierć swoich bohaterów, przeplatał elementy komiczne z tragicznymi itd.
2. wprowadzenie scen zbiorowych – w teatrze antycznym na scenie mogło być jednocześnie maksymalnie trzech aktorów,
3. odrzucenie zasady trzech jedności – czyli miejsca, czasu i akcji (w tragedii greckiej akcja działa się od świtu do zmierzchu, zawsze w jednym miejscu i dotyczyła jednego wątku),
4. głęboka analiza psychologiczna bohaterów – wydarzenia czy decyzje podejmowane przez bohatera wynikają z jego osobowości, nie ma na nie wpływu fatum, jak to miało miejsce w teatrze greckim,
5. usunięcie chóru – chór już nie komentuje akcji, jak w tragedii greckiej,
6. elementy fantastyczne przeplatają się z realistycznymi – świat nadprzyrodzony istnieje u Szekspira i często ingeruje w świat ludzki (pojawiają się wiedźmy, wróżki, duchy etc.).

Zobacz: Antyk – najważniejsze informacje przed maturą i sprawdzianem. Te dzieła trzeba znać

Cechy dramatu szekspirowskiego na podstawie Makbeta

Najbardziej znanym i szczegółowo omawianym w szkołach utworem Szekspira jest “Makbet”. Głównym tematem tragedii jest zbrodnia i skomplikowana psychika zbrodniarza – tytułowego Makbeta. Skuszony przez wiedźmy wizją władzy bohater postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i przyspieszyć spełnienie się przepowiedni. Zabija króla Dunkana, a następnie przejmuje tron i rozpoczyna swoje krwawe rządy. W strachu przed utratą władzy i ujawnieniem prawdy popełnia kolejne zbrodnie, a widz/czytelnik może śledzić, jak bohater pogrąża się w mroku. Cały utwór to rozbudowane studium psychiki zbrodniarza.

Dramat szekspirowski – cechy w Makbecie:

1. odejście od zasady decorum – np. widać zakrwawionego Makbeta po zabójstwie,
2. wprowadzenie scen zbiorowych – końcowa scena bitwy między wojskami Makbeta, a wojskami angielskimi z Makduffem i Malcolmem na czele.
3. odrzucenie zasady trzech jedności – akcja Szekspira dzieje w XI wieku i trwa prawdopodobnie przez prawie 20 lat; wydarzenie rozgrywają się w Szkocji, w różnych miejscach: na wrzosowisku, w kilku zamkach etc.
4. głęboka analiza psychologiczna bohaterów – autor opisuje mechanizm działania zbrodniarza oraz jego żony, a także wpływ popełnionych czynów na ich psychikę (wyrzuty sumienia, odrzucenie wszelkich skrupułów, a także poczucie winy, obłęd i samobójstwo Lady Makbet).
5. brak chóru,
6. elementy fantastyczne przeplatają się z realistycznymi – pojawiają się wiedźmy, które przedstawiają Makbetowi przepowiednie.

Sprawdź też:

• Epoki literackie po kolei. Wszystko, co trzeba wiedzieć, w pigułce!
• Najważniejsze lektury do matury 2024. Te 9 utworów musisz znać, jeśli marzysz o pozytywnym wyniku
• Najważniejsze słówka na maturę z angielskiego. Te zwroty mogą przydać się na egzaminie