MÓJ POCIESZYCIEL

1. aqq Dodane ponad rok temu,

   Re: MÓJ POCIESZYCIEL

   Cudny jest.Ja dostałam od męża prześliczną kotkę. Chyba jest to jakiś sposób na to,żeby choć przez chwilkę odsunąć myśli od badań,lekarzy,cykli,temperaturek itd.
   Boże,jaki cudny!

   sylwia
   

   Odpowiedz
2. aniacz Dodane ponad rok temu,

   Re: MÓJ POCIESZYCIEL

   JAKI SŁODZIUTKI!!! Sama marzę o jakimś piesku – mój mąż obiecał mi go na imieniny – minęły już prawie 2 miesiące, a pieska jak nie było, tak nie ma

   

   Odpowiedz
3. kaja26 Dodane ponad rok temu,

   Re: MÓJ POCIESZYCIEL

   ja dostałam właśnie na imieninki od mężusia w lipcu
   

   

   Odpowiedz
4. aniacz Dodane ponad rok temu,

   Re: MÓJ POCIESZYCIEL

   Mam nadzieję, że mój ukochany mąż kiedyś zrobi mi taki prezent… Czuje się taka samotna

   

   Odpowiedz
5. natusia Dodane ponad rok temu,

   Re: MÓJ POCIESZYCIEL

   to moze nie byc takie proste:) ja od wielu miesiecy namawialam meza na jakies zwierzatko, i nic. nie bede opisywac moich przejsc, bo przez ostatnie miesiace jego odmowy bardzo ciezko przezywalam. ale…! wczoraj moj maz sie zgodzil !!! po tylu miesiacach prosb, grozb i wszelkich metod…
   w poniedzialek jade odebrac mojego nowego przyjaciela i istotke, ktora – kaja26, tak jak napisalas – bede mogla sie opiekowac i w ogole te wszystkie rzeczy, az sciska mnie gardlo ze wzruszenia: trzymiesieczna kotke. wyglada jak pomaranczowy tygrysek:) smieje sie, ze bede kolejna bezdzietna baba z kotem, ale co tam. troche sie niepokoje chorobami odzwierzecymi, Mimi – tak nazwano koteczke – ma akurat katar koci, ale pani ja leczy, we wtorek pojde do weterynarza. slyszalam od swiezo upieczonej mamy-pani weterynarz, ze te choroby (typu toxoplazmoza) sa rozbuchane (ona sama pracowala niemal do porodu w lecznicy dla zwierzat). nie mowie, ze sie nie obawiam, ale potrzeba jest silniejsza. moze troche nie pokolei, bo dopiero kilka dni temu mialam badana toxoplazmoze i te inne… ale najwyzej przebadam to jeszcze raz.
   rozpisalam sie, ale tez chcialam sie pochwalic, i fajnie, kaja26, ze zaczelas ten temat. a Twoj piesio-pocieszyciel jest przecudny:)

   

   Odpowiedz
6. kaja26 Dodane ponad rok temu,

   Re: MÓJ POCIESZYCIEL

   cieszę się Natusia, kiedys byłam kocią mamą

   

   Odpowiedz
7. aqq Dodane ponad rok temu,

   Re: Nie taki kot straszny…

   No właśnie.Ja sama nasłuchałam się wiele na temat kota i ewentualnych starań,że to niby roznoszą toksoplazmozę i inne choroby.Jednak znam dziewczyny,które są całkowitym zaprzeczeniem tych teorii.Ja sama od dwóch lat mam kotkę (Mrunia-przecudna biała persiczka),którą uwielbiam i która pozwala mi oderwać się od problemów.

   sylwia
   

   Odpowiedz
8. lea Dodane ponad rok temu,

   Re: MÓJ POCIESZYCIEL

   Przesliczny!

   Po prostu slodki, bardzo bym sie do niego przywiazala… a niestety tego sie boje przy zwierzakach… 🙁

   Mati (2,5 roku)

   Odpowiedz
9. samanta Dodane ponad rok temu,

   Re: MÓJ POCIESZYCIEL

   A oto moja pociecha – niespełna 2-letnia yoreczka Rapsodia
   

   ^^^^^^^^^^^^^^^^^^
   46 cykl starań

   

   Odpowiedz
10. cindy Dodane ponad rok temu,

    Re: MÓJ POCIESZYCIEL

    Jaki słodziutki!!! Śliczny!!!
    Ja również mam psa: owczarka niemieckiego i nie wyobrażam sobie, że go nie ma. To najlepszy przyjaciel. Wyczuwa, kiedy jest mi smutno i żle, i choć nie lubi długich pieszczot, to w tych dniach przytula sie do mnie sam. Zwierzęta są wspaniałym “lekarstwem” na różne choroby duszy.

    SYLWIA ZAWSZE UŚMIECHNIĘTA STARAJĄCA SIĘ

    Odpowiedz
11. kaja26 Dodane ponad rok temu,

    Re: MÓJ POCIESZYCIEL

    no wiedziałam że Rapsodia się pojawi, sledzę jej wątek na mamo.tato
    

    

    Odpowiedz
12. kallan Dodane ponad rok temu,

    Re: MÓJ POCIESZYCIEL

    Sliczny!!!!!! Do bardzo dobry krok. Ja świrowałam w domu i w końcu prztargałam kotkę. Przybiega do drzwi, kiedy wracam z pracy (pomimo powszechnych opinii, że koty tego nie robią), przygląda się, kiedy robię coś w kuchni, włazi mna mnie w nocy i udeptuje, towarzyszy mi jak biorę kąpiel w wannie (fascynuje ją palec u nogi wystający z piany). Czasami tak do niej zagaduję, że ktoś obok pomyślałby, że zgłupiałam. Nawet nie mam jej za złe, że mnie czasami podrapie:) Świadomość, że można opiekować się takim ślicznym stworzonkiem jest cudowna.
    Niech Ci przyniesie szczęście!!!

    Kamila

    Odpowiedz
13. ana7 Dodane ponad rok temu,

    Re: MÓJ POCIESZYCIEL

    Jest prześliczny! Sama też bardzo bym chciała mieć pieska, ale za bardzo nie mamy warunków. Póki co mamy chomiczka. Zdradź jak się wabi Twój pupilek?

    

    Odpowiedz
14. natinka Dodane ponad rok temu,

    Re: MÓJ POCIESZYCIEL

    Słodziak 🙂

    

    

    Odpowiedz
15. kaja26 Dodane ponad rok temu,

    Re: MÓJ POCIESZYCIEL

    Bystra i wcale nie dlatego tak się nazywa że sika w łubikacji i spuszcza po sobie wodę tylko od nazwy góry, od razu tłumaczę bo większość się pyta skąd ta nazwa
    

    

    Odpowiedz
16. kaja26 Dodane ponad rok temu,

    Re: MÓJ POCIESZYCIEL

    masz rację kallan zwierzaki są cudaczne, te miny, te psoty a cały swiat wokół jest taki fascynujący zwłaszcza dla szczeniaka czy małego kociaczka:)

    

    Odpowiedz
17. kaja26 Dodane ponad rok temu,

    Re: MÓJ POCIESZYCIEL

    Natusia napisz jutro jak kocik?
    

    

    Odpowiedz
18. karolakoj Dodane ponad rok temu,

    Re: MÓJ POCIESZYCIEL

    słodziutki, sliczny i kochany. Ja sama mam pieska i czasem jak chlipie w poduszkę, on przychodzi i zaraz robi się lepiej. Dogoterapia dobra na wszystko!!!!!!
    A swoja droga, skoro wyluzowałas to masz znacznie większe szanse na fasolkę….czego Ci życze:)

    karkoj

    Odpowiedz
19. kaja26 Dodane ponad rok temu,

    Re: MÓJ POCIESZYCIEL

    Natusia jak kot??? umieram z ciekawości?

    

    Odpowiedz
20. natusia Dodane ponad rok temu,

    Re: MÓJ POCIESZYCIEL

    oj… koteczek jest piekny i slodki, a wlasciwie piekna i slodka. przezyla dzis duzo – dluga podroz, weterynarza, zastrzyki, odlaczenie od mamy i rodzenstwa. najpierw pokazalam je kuwete, a potem jedzonko – od razu zjadla, a potem pobiegla do kuwety. zaznaczam, ze to kotek ze schroniska, wiec w zyciu nie widziala kuwety. jestem cala dumna, ze taka madra:) ale najlepsze bylo potem: schowala sie pod wanne i miauczala. podeszlam i przestala. skonczylo sie tak, ze lezalam na podlodze w lazience, bo jak wstawalam to sie budzila i miauczala:) a potem juz sama do mnie przyszla, choc odrobinke nieufna. teraz spi na moich kolanach i mruczy. ech… chyba sie polubimy

    

    Odpowiedz

• 1
• 2
• Następne »

Znasz odpowiedź na pytanie: MÓJ POCIESZYCIEL