Umywalkowe potwory

Wczora z wieczora, jak już Lełko zasnął, poszłam sprzątać łazienkę po kąpieli (dodam, że jest to zawsze konieczne, gdyż syn mój we wannie urządza sobie kurs na barmana i miesza koktajle w butelkach po szamponie, następnie przelewa owe mikstury do kubeczków na mocz, co przy jego “zręczności” kończy się zalaną podłogą, mokrym dywanikiem, zalaną łazienką generalnie.

No i tak jak już wanna była umyta to i postanowiłam zrazu umywalkę wypucować.

A wczesniej mężuś mój golił ryłko. Dodam, że golenie nie należy do jego codziennej toalety, ot goli sie raz na tydzień, jak już wyglądem przypomina dziada borowego i straszy Leona.

Umywalka jak to umywalka. Zwykła jest, ma dziurkę na nadmiar wody umieszczoną nieco po kranem i dziurę tę właściwą, którą woda spływa.
Ma też korek, którym zatyka się ją jak Mężuś się goli. A jego ogolone, szczecinowate kłaczycha spływają wówczas dziurką umieszczona nad kranem i zatykają spływ wody “nadmiarowej”.
Ale to nic.
Podnoszę korek. Co widzę? Meduzowate, gilopodobne, gloniaste syfy oblepiające całą rurę odprowadzającą wodę z umywalki. Potraktowałam je szmatą, starałam się jak najgłębiej wcisnąć myjkę, by wyłonić owe gluciory i…dotknęłam jednego z nich. FUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUJJJJJJJJJJJJJJJJJJ. Cóż za doznanie, porównywalne z wpadnięciem do pełnej studzienki.
Ale nic to.
Myje dalej niewzruszona odorem lecącym z dziury spływowej. Widze, że wyłania sie coś jeszcze z wnętrza rury ściekowej umywalki, ale łapy tam nie mogę wetknąć (za gruba!). Poszłam po pęsetę [pęseta (fr. pincette) szczypczyki, kleszczyki do podtrzymywania lub usuwania czegoś, stosowane m.in. w chirurgii i kosmetyce!!!] by wyciągnąć gada. Wyszło. Kłębek kłaków szczecinowatych, uprzednio ogolonych z twarzy Mężula. O zgrozo cóż za syf!!! czemu on tego po sobie nie posprząta??!!!!Czemu muszę sią babrać w jakimś gloniastym bagnie?
Nic to.
Pęseta wiele nie wskórała, bo nie wszędzie mogła pohasać (za małe szczeliny) więc w owe szczeliny posypka z Kreta poszła w ruch. Posypałam i zaczęło skwierczeć jak na patelni. Odczekałam jak w instrukcji przykazano i popłukałam prysznicem kretowe korytarze. To co zobaczyłam było niesamowite. Jak w National Geographic. Leciały strugi stopionych Kretem kłaków Mężulka, otoczone gloniastymi wytworami powstałymi z resztek mydła, płynu i nie wiem czegóż jeszcze. Towarzyszył temu odrażający smród świeżo rozlanego szamba.
Boże, te szczeliny nigdy nie były sprzątane – uświadomiłam sobie, a mój synek uwielbia baraszkować w umywalce (patrz wyżej: kurs na barmana)!!!!!!!!!
Na koniec dla dobra sprawy wlałam Domestosa na deser rurze i po 15 minutach spłukałam.
Mam teraz najczystszą, najhigieniczniejszą, najbardziej pożądaną umywlkę jaką mogłam sobie wymarzyć.
Do następnęgo golenia Mężusia, czyli na jakiś tydzień czasu.

Matki i Ojce.
Patrzajcie w odpływy.
Sypcie Kreta profilaktycznie raz na tydzień.
Nie kładźcie Kreta na półce z jedzeniem.

Pozdrówki i całuchi

Pinia i Lełko (17 miesięcy)