Liszajec jest chorobą skóry, która wywoływana jest przez bakterie. Odpowiedzialne są za niego dwa ich rodzaje: streptococcus pyogenes oraz staphylococcus aureus. Szczególnie podatne są na liszajec dzieci w wieku od drugiego do ósmego roku życia, zwłaszcza te uczęszczające do przedszkoli. Choroba rozprzestrzenia się błyskawicznie w większych skupiskach ludzkich.
Liszaj a liszajec
Na początku tego artykułu chcielibyśmy wyjaśnić różnicę pomiędzy tymi dwiema chorobami, które ze względu na podobną nazwę są brane za jedną jednostkę chorobową.
Liszajec to infekcja bakteryjna skóry. Pojawia się w wyniku zakażenia lub jako powikłanie po chorobach, takich jak atopowe zapalenie skóry, świerzb, ospa wietrzna.
Z kolei liszaj, znany również również jako liszaj płaski, to choroba, która nie jest zakaźna. Prawdopodobnie ma podłoże immunologiczne, a leczenie jej jest długotrwałe i dosyć trudne.
Liszajec zakaźny u dzieci: objawy
Liszaj jest chorobą bakteryjną, wysoce zakaźną. Można się nim zarazić poprzez bezpośredni kontakt z chorą na niego osobą lub przez kontakt z jej rzeczami. Liszajec pojawia się nagle. Jego głównym objawem jest wysypka. Na ciele pojawiają się liczne, nieduże pęcherze, które wypełnione są przeźroczystym płynem. Po około dobie od pojawienia, pęcherze pękają i pozostawiają po sobie rozległe strupy w jasnobrązowym, żółtawym kolorze.
Wysypka zlokalizowana jest głównie na twarzy, w okolicach nosa i ust. Czasami pojawia się na rękach, na szyi i na nogach. Wysypce towarzyszy świąd, jednakże należy pilnować, by dziecko nie rozdrapywało krostek, a następnie nie zdrapywało strupów. Mogą pozostać po tym nieestetyczne blizny.
Liszajcowi często towarzyszą powiększone węzły chłonne znajdujące się w pobliżu miejsca wysypki – najczęściej te zlokalizowane za uszami oraz na szyi.
Liszajec zakaźny: okres wylęgania
Z uwagi na to, że liszajec jest infekcją bakteryjną, nie można mówić o okresie wylęgania. Okres wylęgania dotyczy wirusów i infekcji wirusowych. W przypadku liszajca określa się czas od zakażenia do pojawienia się pierwszych objawów – zazwyczaj wysypka pokazuje się w ciągu 72 godzin od kontaktu z chorym.
Liszajec zakaźny: leczenie
Leczenie liszajca jest miejscowe. Na wysypkę oraz pozostałe po niej strupy stosuje się maści, kremy i żele z antybiotykiem i aerozole odkażające lub środki odkażające w innej postaci. Ponieważ liszajec świetnie czuje się w cieple i wilgoci, należy unikać przebywania w takich miejscach.
Bardzo ważna podczas leczenia liszajca jest higiena. Z uwagi na wysoką zakaźność, osoby chore powinny używać osobnego ręcznika, osobnych sztućców i unikać kontaktu fizycznego z domownikami. Należy często zmieniać bieliznę i odzież, również wierzchnią, a także pościel.
Liszajec zakaźny: rodzaje
Liszajec zakaźny jest jedną jednostką chorobową, ale bywa różnie nazywany, głównie ze względu na odmienne określenia dotyczące wysypki mu towarzyszącej. Możecie spotkać się z poniżej wymienionymi nazwami, jednakże wszystkie dotyczą tej samej choroby:
- liszajec pospolity
- liszajec pęcherzowy
- liszajec suchy
- liszajec opryszczkowaty
- liszajec gronkowcowy
- liszajec paciorkowcowy
Zdjęcie główne: Wikipedia