Najpiękniejsze wiersze o miłości dla dzieci. 12 uroczych i wzruszających utworów wiersze
Categories

Najpiękniejsze wiersze o miłości dla dzieci. 12 uroczych i wzruszających utworów

  • Iza

Miłość to jedno z najpiękniejszych uczuć, które należy pielęgnować od najmłodszych lat. Warto uczyć dzieci nie tylko, czym są uczucia, ale także, w jaki sposób można je wyrażać. Najpiękniejsze wiersze o miłości dla dzieci w wyjątkowy sposób uczą empatii, wrażliwości i mówienia o emocjach pięknym językiem. To doskonała lektura zarówno na romantyczny Dzień św. Walentego, jak i każdy inny dzień, kiedy chcemy powiedzieć coś miłego bliskiej osobie.

Najpiękniejsze wiersze o miłości dla dzieci

Każde dziecko potrzebuje czuć się kochane i bezpieczne, a wiersze o miłości pomagają wyrazić te uczucia w sposób zrozumiały dla najmłodszych. W poezji miłość przybiera różne formy. Wierszyki o miłości dla dzieci często przepełnione są ciepłem, humorem i prostotą, która trafia prosto do dziecięcych serc. Dzięki rymowanej formie łatwo zapadają w pamięć, a ich uniwersalne przesłanie pomaga maluchom zrozumieć, że miłość jest fundamentem szczęśliwego życia.

Wspierasz mnie zawsze, rozumiesz bez słów,
z Tobą pokonam każdy życiowy próg.
Niech nasza przyjaźń trwa wiele lat,
z Tobą naprawdę piękniejszy jest świat!

Pokochałam oczy Twe
I chcę patrzeć tylko w nie.
Zobaczyłam usta Twe
Pokochałam także je.
Choć spojrzenia chwilę trwały
Podobałeś mi się cały.
Wszystko Twoje miłe jest,
Każde słowo, każdy gest.
Za ten wiersz nie gniewaj się,
Bo na prawdę kocham Cię.

Gdy Cię jeszcze nie poznałem,
Obcy był mi szczęścia smak.
Że można kochać – wiedziałem.
Lecz nie wiedziałem, że aż tak.
Dlatego chcę iść Twoim życiem,
Chcę iść Twoja drogą.
Chcę zachować Cię dla siebie,
I być zawsze tylko z Tobą!

Serce sercu serce daje,
Serce w sercu pozostaje.
Serce tęskni, serce drży,
Jeśli kochasz – napisz mi!

Niech każdy Twój krok będzie pełen radości,
a w Twoim sercu niech zawsze miłość gości!
Radości, zabawy, przygód bez końca
I mnóstwa uśmiechu – od rana do zachodu słońca!

Chcę przytulić Cię serdecznie
i w uścisku tym trwać wiecznie.
Bicia serca słuchać Twego,
aż do końca życia mego.

Nigdy już nie poczujemy deszczu,
Bowiem nawzajem będziemy sobie schronieniem.
Nigdy już nie poczujemy chłodu,
Bowiem nawzajem będziemy sobie ciepłem.
Nigdy już nie odczujemy samotności,
Bowiem nawzajem będziemy sobie towarzyszami.
Choć jesteśmy dwoma ciałami,
Przed nami tylko jedno życie.

Na mej dłoni serce leży,
niechaj spojrzy kto nie wierzy.
Dzisiaj serce komuś dam,
imię jego dobrze znam!
A ten ktoś to właśnie Ty!
Proszę tylko, nie bądź zły!

Zobacz: Najlepsze filmy na walentynki. 10 propozycji na romantyczny seans we dwoje!

Wiersz o miłości na konkurs recytatorski

Wybór odpowiedniego wiersza na konkurs recytatorski to prawdziwe wyzwanie. Nie od dziś wiadomo jednak, że wiersz o miłości dla dzieci zawsze sprawdza się najlepiej na tego typu okazje, ponieważ jest najbardziej poruszający, wzruszający i po prostu piękny. Poniżej kilka przykładów spod pióra najbardziej znanych polskich poetów.

Bądź przy mnie blisko,
bo tylko wtedy
nie jest mi zimno.

Chłód wieje z przestrzeni.

Kiedy pomyśle
jaka ona duża
a jaka ja.

To mi trzeba
twoich dwóch ramion zamkniętych
dwóch promieni wszechświata

„Bądź przy mnie blisko” – Halina Poświatowska

Ty przychodzisz jak noc majowa…
Biała noc, noc uśpiona w jaśminie…
I jaśminem pachną twe słowa…
I księżycem sen srebrny płynie…
Kocham cię…

Nie obiecuję ci wiele…
Bo tyle co prawie nic…
Najwyżej wiosenną zieleń…
I pogodne dni…
Najwyżej uśmiech na twarzy…
I dłoń w potrzebie…
Nie obiecuję ci wiele…
Bo tylko po prostu siebie…

Kocham cię jak powietrze.
Jak dziurę w starym swetrze.
Jak drzewo na polanie…
Po prostu kocham cię… kochanie.

Czy pozwolisz, ze ci powiem…
W wielkim skrócie i milczeniu…
Że ci oddam i otworzę…
W ciszy serc, w potoków lśnieniu…
Słowa dwa przez sen porwane…
Przez noc ukryte… przez czas schwytane…
Słowa dwa, co brzmią jak śpiew,
dwa proste słowa….kocham cię.

„Ty przychodzisz jak noc majowa” – Bolesław Leśmian

Ja ciebie kocham! Ach te słowa
Tak dziwnie w moim sercu brzmią.
Miałażby wrócić wiosna nowa?
I zbudzić kwiaty co w nim śpią?
Miałbym w miłości cud uwierzyć,
Jak Łazarz z grobu mego wstać?
Młodzieńczy, dawny kształt odświeżyć,
Z rąk twoich nowe życie brać?
Ja ciebie kocham? Czyż być może?
Czyż mnie nie zwodzi złudzeń moc?
Ach nie! bo jasną widzę zorzę
I pierzchającą widzę noc!
I wszystko we mnie inne, świeże,
Zwątpienia w sercu stopniał lód,
I znowu pragnę – kocham – wierzę –
Wierzę w miłości wieczny cud!
Ja ciebie kocham! Świat się zmienia,
Zakwita szczęściem od tych słów,
I tak jak w pierwszych dniach stworzenia
Przybiera ślubną szatę znów!
A dusza skrzydła znów dostaje,
Już jej nie ściga ziemski żal –
I w elizejskie leci gaje –
I tonie pośród światła fal!

„Ja ciebie kocham” – Adam Asnyk

Precz z moich oczu!… posłucham od razu,
Precz z mego serca!… i serce posłucha,
Precz z mej pamięci!… nie tego rozkazu
Moja i twoja pamięć nie posłucha.

Jak cień tym dłuższy, gdy padnie z daleka,
Tym szerzej koło żałobne roztoczy, –
Tak moja postać, im dalej ucieka,
Tym grubszym kirem twą pamięć pomroczy.

Na każdym miejscu i o każdej dobie,
Gdziem z tobą płakał, gdziem się z tobą bawił,
Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie,
Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił.

Czy zadumana w samotnej komorze
Do arfy zbliżysz nieumyślną rękę,
Przypomnisz sobie: właśnie o tej porze
Śpiewałam jemu tę samę piosenkę.

Czy grają w szachy, gdy pierwszymi ściegi
Śmiertelna złowi króla twego matnia,
Pomyślisz sobie: tak stały szeregi,
Gdy się skończyła nasza gra ostatnia.

Czy to na balu w chwilach odpoczynku
Siędziesz, nim muzyk tańce zapowiedział,
Obaczysz próżne miejsce przy kominku,
Pomyślisz sobie: on tam ze mną siedział.

Czy książkę weźmiesz, gdzie smutnym wyrokiem
Stargane ujrzysz kochanków nadzieje,
Złożywszy książkę z westchnieniem głębokiem,
Pomyślisz sobie: ach! to nasze dzieje…

A jeśli autor po zawiłéj probie
Parę miłośną na ostatek złączył,
Zagasisz świécę i pomyślisz sobie:
Czemu nasz romans tak się nie zakończył?… 

Wtém błyskawica nocna zamigoce,
Sucha w ogrodzie zaszeleszczy grusza,
I puszczyk z jękiem w okno załopoce…
Pomyślisz sobie, że to moja dusza.

Tak w każdém miejscu i o każdéj dobie,
Gdziem z tobą płakał, gdziem się z tobą bawił,
Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie,
Bom wszędzie cząstkę méj duszy zostawił. 

Adam Mickiewicz Do M***

Sprawdź też:

Post navigation