Nielubiane dziecko

Gdy dziecko nie jest lubiane w klasie

Człowiek jest istotą z natury społeczną – dlatego też stosunkowo często rodzice szukają pomocy, stwierdzając, że “rówieśnicy nie lubią mojego dziecka”. Brak towarzyszy zabaw lub nieumiejętność porozumienia się z nimi są z pewnością bardzo obciążające dla małego człowieka.

Redakcja Rodzice.pl

19.03.2018

Problemy zmieniają się z wiekiem

Maluchy dopiero uczą się podstaw relacji z innymi. Mogą w rozmaity sposób interpretować postępowanie innych ludzi, często czując się w efekcie nielubiane i pokrzywdzone. Z wiekiem problem przybiera nieco inny obrót. Dziecko odrzucone w przedszkolu przeżywa mnóstwo negatywnych emocji, podobnie jak dziecko, które nie jest lubiane w klasie.

Dwulatki i trzylatki są w wieku, w którym odmowa wspólnej zabawy, podniesiony ton zniecierpliwionej mamy czy pani w żłobku, a także drobna sprzeczka z rodzeństwem o zabawkę bywają podstawą do czucia się osamotnionym i nielubianym. Malec może poczuć się nielubiany także wtedy, gdy nikt z otoczenia nie ma aktualnie czasu na zabawę z nim.

Wraz z wiekiem dziecka pojawią się nowe problemy. Przedszkolak, zwłaszcza gdy nie uczęszczał do żłobka, zmienia środowisko i przestaje być otoczony głównie rodziną. Dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym bywają surowymi sędziami. Nielubiane dziecko w klasie lub grupie to to, które się wyróżnia (nadwagą, rudymi włosami, okularami…), które odstaje statusem materialnym lub jest zaniedbane, które słabo odnajduje się w grupie, narzuca swoje zdanie i rządzi w przedszkolu, a także to, które nie protestuje, gdy staje się kozłem ofiarnym.

Co robić gdy rówieśnicy nie lubią mojego dziecka?

Odrzucenie przez grupę rówieśniczą lub brak wystarczającej liczby dzieci do towarzystwa wystawia malca na poważną próbę. Warto postarać się udzielić mu pomocy. Często taka pomoc zaczyna się od refleksji nad własnymi relacjami z ludźmi. Dzieci uczą się życia w społeczeństwie, gdy razem z rodzicami odwiedzają znajomych, rodzinę. Te nabyte umiejętności przenoszą później do przedszkola i szkoły. Dziecko nielubiane w klasie to często dziecko nieprzyzwyczajone do przebywania w dużej grupie rówieśniczej. Gdy dziecko nie chce się bawić z rówieśnikami, jest zbyt wycofane, niepewne i nieśmiałe, warto spróbować stworzyć mu więcej okazji do kontaktów społecznych.

Nie tylko nieśmiałość i nadmierna uległość sprawiają, że dziecko nie ma kolegów w klasie czy przedszkolu. Często odrzucenie ze strony rówieśników spotyka także te dzieci, które zachowują się agresywnie, próbują narzucać innym swoje zdanie, a po napotkaniu oporu protestują, obrażają się, robią na złość. Równowagą pomiędzy tymi dwoma postawami jest asertywność – umiejętność mówienia o swoich uczuciach, wyraźnego, choć spokojnego zgłaszania sprzeciwu, wychodzenia z inicjatywą. Warto spróbować wypracować z dzieckiem taką postawę.

Nie warto też wydawać osądu, że „rówieśnicy nie lubią mojego dziecka” zbyt pochopnie – czasami drobne konflikty w rówieśnikami urastają w oczach malca do tragedii, podczas gdy dziecko potrzebuje jedynie podpowiedzi, jak poradzić sobie z sytuacją.

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

3 komentarzy: Nielubiane dziecko

Magdalena Dodane ponad rok temu,

Mam podobny problem z córką. Jest mało asertywna tak jak ja. Nie rozumie dlaczego inne dzieci są dla niej niemiłe i krzyczą na nią albo karzą jej jeść na stołówce czegoś czego nie lubi. Nie wiem co mam jej poradzić. Do tej pory jedyną osobą która czasami na nią krzyknęła jestem ja, a przez resztę znajomych i rodziny była wręcz rozpieszczana.
- Tomasz1975 Dodane ponad rok temu,
  
  Pani Magdaleno!
  To dlatego, że to takie „dziecko salonów”. Jedynaczka, córka samotnej matki -jak mniemam. Rodzina i nieliczni znajomi są dla dziecka mili – jak miałoby być inaczej? Jednak dziecku brakuje wzorców w rodzinie i towarzystwa. Samo przedszkole czy szkoła to za mało. Takie dzieci potem w dorosłym życiu wyrastają albo na gburów, których nikt nie lubi, albo na popychadła, których też nikt nie lubi. Jeśli taki ktoś nie ma pieniędzy (a zwykle nie ma, bo niby jak ma zarobić ktoś, kto nie umie współżyć z innymi), to skazany jest przez resztę życia na wegetację na niskiej pensji. I nie pomoże tu żadne „pchanie na studia”, bo sukces życiowy zależy przede wszystkim od umiejętności społecznych, których osoba taka nie ma i nigdy nie posiądzie, bo niby jak? Tak jak ktoś, kto układa pasjanse nie nabywa w ten sposób sztuk walki.
paulina Dodane ponad rok temu,

Co powiecie na to? Mój prawie 11-nasto letni syn od jakiegoś czasu zamyka się w sobie, widzę to… Po paru dniach przychodzi uwaga że uderzył kolegę i się zaczęło… Po rozmowie powiedział mi, że mało kto go lubi w klasie, że są wyzwiska, plucie itp. Zwala winę na jednego z chłopców… Jestem ogarniętym rodzicem, po analizie stwierdzam że nie jest możliwe, żeby jeden chłopiec mógł zbuntować całą klasę! Jestem rodzicem który kocha ponad wszystko swoje dzieci – znam ich zalety i doceniam je, potrafię też krytycznie patrzeć na zachowania syn jest uparty, lubi mieć rację, nie potrafi przegrywać, jest zazdrosny [jest najstarszy z naszej 3-ki, ale nigdy nie różnicujemy dzieci, staramy się być sprawiedliwi] ostatnio zwraca dużą uwagę na materialne rzeczy). Rozmawiam, tłumacze… Dziś wrócił z podwórka – sama go wygoniłam i mam wyrzuty sumienia, zrobiłam to celowo, żeby zobaczyć, jak na dworze… Wrócił po chwili mówi ze spotkał klasowych kolegów i koleżanki, że go wyzywali. Jedna z dziewczyn uderzyła go, więc on pociągnął ją za włosy. Niby nic poważnego, a jednak… Zabolało mnie to… Wiem, że problem gdzieś jest, ale on nie chce rozmawiać… Nie wiem co robić. Boję się że będzie gorzej… Pomocy…
D. Dodane ponad rok temu,

Nie akceptowna córka w klasie. Doszla do klasy jak rozpoczęli 3 klasę. Wszesniej chodzila do niemieckiej szkoly, gdzie przez 7 lat tam żyliśmy. Zauważyłam juz tam problem, ze jest coś nie tak. Myslalam ze to tesknita za rodziną, kuzynostwo, zycie w Pl itp. Postanowiliśmy wrócić, konczac tam 2 kl i zaczynajac 3 w Pl. Pojawia sie ten sam problem nie lubiana w klasie, gdyz sa tzw grupy klasowe. Dodajac ze dołączyła do klasy , gdzie jest jej kyzynka i chciala krótko mowiac dołączyć do ich grupy. Wiecznie jakieś kłotmie , problemy. Kończy to sie ze strony mojej córki placz i niechęć do wszystkiego. Prosze o pomoc jak moge jej pomóc

Psychologia

Jak ośmielić wstydliwe dziecko?

Wstydliwe dziecko to wyzwanie, z którym rodzice zazwyczaj nie wiedzą co zrobić – i czy robić coś w ogóle. Czasami dorosłym może wydawać się, że to normalne, że dziecko chowa...