Artykuł z gazety – długie

Dziś przeczytałam artykuł w warszawskiej gazecie i postanowiłam Wam go pokazać, oto on, cytuję pełny tekst

” Bohaterskie Ciężarówki
Jakie było lato? Zielone. Fantastycznie zielone. Dwa razy bardziej zielone niż poprzednie. Na zielonych łąkach było pełno zielonych żab. Bociany nie mogły narzekać. Zresztą ich też była wielka obfitość. Czasem zielone łąki robiły się od nich biało-czarne. To pierwsza letnia fotografia utrwalona w pamięci. Druga to ciężarówki – tak pieszczotliwie mówi o kobietach w ciąży mój mąż. Dawno nie widziałam takiej ilości obfitości ciąż. Rozmaitych – takich “dopiero co” z błyskiem w oku, takich z mdłościami i wymiotami i takich już okazałych, kto wie, czy nie mnogich. Pewnie za chwilę ukażą się jakieś nowe dane statystyczne nt. demografii i wtedy się okaże, czy rzeczywiście zmniejszył się niż demograficzny, czy też to tylko moje letnie iluzje.
Rodzi się za mało dzieci. Jakoś trudno było mi to zdanie napisać. To pewnie politycznie nie poprawne. Kanclerz Niemiec, w których od lat występuje ujemny przyrost naturalny, uważał, że “tym, co robi dwoje ludzi ze sobą i swoim uczuciem, nie da się rządzić”. Jasne, że się nie da. Ale też nie można tematu unikać. Tym bardziej, że nie zawsze posiadanie potomstwa to tylko kwestia wyboru. Co piąta para w Polsce boryka się z problemem niepłodności małżeńskiej (tak to się teraz fachowo nazywa).
Nasz świat, nasze życie społeczne całkiem się zmienia bez dzieci, czy też z małą liczbą dzieci. Strach pomyśleć, ale może właśnie trzeba o tym myśleć. Dziadkowie bez wnuków, samotność w szpitalach czy – trochę lepiej-w pensjonatach… Oczywiście nie wszędzie na świecie występuje ten problem. Starzejąca się Europa może uratować na przykład masowa imigracja z innych kontynentów. Ale to także na razie trudno sobie wyobrazić, prawda? Do tej pory straszono nas wybuchem bomby demograficznej. Teraz mówi się o demograficznej zapaści. Więc tonie nadmierna płodność, lecz starość stanie się poważnym wyzwaniem dla ludzkości. Przynajmniej jej europejskiej części.
Polacy obecnie należą do względnie młodych populacji. A to dzięki dużej liczbie urodzin w stanie wojennym. Zatem nie ma co jeszcze włosów z głowy rwać, ale problem starzenia się szybko może nas dopaść. Jeszcze w 1990 r. średnia urodzin wynosiła 2,1 dziecka na kobietę. 10 lat później – już tylko 1,3. Co takiego się stało i czy to jest nieodwracalne? Owszem, pod warunkiem że nastąpi radykalna zmiana postaw społecznych i zmieni się model rodzinny. Dla naturalnego odtwarzania się pokoleń potrzeba w każdej rodzinie co najmniej dwojga potomków, czyli modelu 2+2, a nie – tak jak obecnie – 2+1. Znam demografów, którzy pocieszają, że nastawienie Polaków do dzieci może się zmienić, gdy otrząsną się po terapii szokowej związanej z transformacją.
Czyżby już się otrząsnęli? Może to nie są moje złudzenia optyczne? A może jest inaczej? Może jest to wynik naszej zapaści gospodarczej. Ludzie nie mają pracy i pieniędzy, więc zajęli się płodzeniem dzieci, tak jak w stanie wojennym? A może nie tak trywialnie? Może po czasach, gdy strywializowano macierzyństwo, nastąpiło jego uświęcenie? To, co się zdarza codziennie, w kółko i w kółko, choćby nawet było nie wiem jakim bohaterstwem, traci urok nowości. A jak dojdzie do tego moda na chudość i egoizm…?
Mamy jednak pierwsze jaskółki powrotu mody na brzuszki. I to nawet w prasie kobiecej. Może teraz znowu zaczynamy w tym dostrzegać bohaterstwo? “Rodzenie to z pewnością bohaterstwo, ponieważ oznacza oddawanie własnego życia innemu życia.” (Joseph Campbell). Mam kilka koleżanek, które latami z oddaniem pracowały w renomowanych firmach, a teraz, gdy są w ciąży, mówią, że szefowie nie będą się patyczkować – po “macierzyńskim” te panie będą musiały szukać innej pracy. No cóż, jak się patrzy na te Piękne Ciężarówki borykające się z polską prozą życia, to nie sposób odmówić im bohaterstwa.”

[Zobacz stronę]

Edited by Maya on 2003/09/04 13:29.