bije inne dzieci

Z ciężkim sercem to pisze i już prawie płaczę, bo nie wiem jak mam postępować. Mam małego 2,5 latka w domu. Ktoś powie to normalne w tym wieku ale ja nie zauważyałm u innych dzieci takich zachowań. Mój maluch ma troszkę opóżnioną mowę zaczął mówić może 2 miesiące temu. Teraz powtarza słowa, czasem powie zdanie składające się z 2 max 3 słów. Jak to chłopak troszkę później…. Przez to wyrobił sobie taki nawyk, że jak coś che to oczywiście bije, bo nie potrafił wcześniej tego wyrazić słowami, o co mu chodziło. Teraz bije bez powodu np. dzieci w piaskownicy. Tak sobie z głupot. Nie ma powodu. Jak jestem w domu to moja reakcja jak np. udeży dziadka albo babcie jest taka, że idę z nim do konta i tłumaczę że to boli, tak nie wolno i tak tłumaczę, że go nikt nie bije i tak nie wolno i tak wkółko przez długą chwilę, on potem płacze bo ja mu nie pozwalam iść, tylko dalej tłukę do głowy, że to boli itd… poczym idzie i przepraszą tą osobę i nawet mów że ją koch itd. Ale za 5 min jest to samo. W domu jest nawe spoko bo idziemy do konta i gadam oczywiście jak do ściany ale wiem co robić. Nie potrafię jedak odnaleźć się na ulicy, w piaskownicy czy u znajomych. Nie wiem jaką mam mu zadać karę. Bo nie chce u kogoś odgrywać 10 min. kazań pod ścianą bo on tedy wyje i jeszcze nakręca się negatywnie. Jak mam iść z nim na plac zabaw czuje ogarniający mnie strach że znowu coś wymyśli i komuś się dostanie. Nie wiem czy kótraś z was zna to uczucie jak to wasze dziecko bije. Mam ochotę zapaść się pod ziemie, nie mówiąc o tym że boję się o tzw. “zdrowie” maluchów. Bo mój mały np. tak sobie rozpedzi się i udeży w jakieś dziecko z głupot. Wyć mi się chce, on już nie jest taki mały. Tłumaczę mu że to boli tą drugą osobę. On mi potem obiecuje, że już tak nie będzie ale jest ciągle tak samo, a ja zamkęłabym go w domu najlepiej. Jestem przerażona. Boję się i wpadam w panikę jak mamy gdzieść iść. Z zazdrością patrzę jak matki sobie siedzą a ich dzieci wariują na placu zabaw, a ja się boję… i mam pierta. Nigdy go nie biłam i w domu też nikt go nie bije. Piszę do was o rady co mam robić. Piszę to tu, bo może któraś z was też miała małego terrorystę. Dodam, że mój maluch nie ma rodzeństwa. Jest rodzynkiem. Mówię mu ze 300 razy na dzień że go kocham,on mi to też mówi, przytulamy się razem i lubimy się razem bawić. Wszyscy kołoniego skaczą i dogadzają mu jak tylko się da. Gdzieś popełniłam błąd, tylko gdzie? Staram się wpajać mu dobre wzorce. Ale ręce mi już opadają. Na codzień jest dobrym chłopcem i jak nie jesteśmy w towarzystwkie dzieci to wszystko jest spoko. sajgon zaczyna się gdy mamy do czynienia z dzieciakami. Ja nie chcę go ograniczać w kontaktach z rówieśnikami ale boję się poprostu. Za rok chce go posłać do przedszola ale już dziś nie wiem czy pójdzie i jak to będzie. skargi, skargi, skargi już to widzę…. i wyć mi się chce 🙁 Proszę o pomoc i wsparcie. Co robić?