Nasz Michu skonczyl dokladnie 13 miesiecy. Od kilku dniu pojawila sie u niego nowa”pasja” do bicia nas. Bardzo nas to dziwi, bo w domu niekt na nikogo nie podnosi reki. Nie wiem skad takie zachowania u Misiaka. Leje czym popadnie, ostanio myslalamz e mam nos zlamany – dostalam pilotem od TV. Tlumaczymy mu ze to nie ladnie, ze boli, ze tak sie robi. Nikt sie nie smieje, gdy Michu cos takiego wywinie, a mimo wszystko sytuacja sie powtarza. ponand to zacza tez nas szczypac! Jak widzi tylko kawalek nagiego ciala to dobieraz sie i szczypie z jakas smieszna pasja, sprawdzajac raz poraz nasze miny. Boli jak nie wiem:) Nie wiemy co robic. Czy wasze maluch tez cos takiego przechodzily???
Pozdrawiam
ewa
15 odpowiedzi na pytanie: Co z biciem??
Re: Co z biciem??
My czegoś takiego nie przechodziliśmy, ale myślę, że Wasza droga jest dobrą drogą, tłumaczenie, konsekwencja, w porę o ile się da łapanie rączki zanim uderzy, i tak pewnie do skutku. Tłumaczyć, że Wy Go nie bijecie i nie podoba się Wam, że synek Was bije. Jest malutki, ale wbrew temu co może niektórzy myślą czy sądzą, dzieci bardzo dużo rozumieją, trzeba mówić i mówić.
Tłumaczyć jak najwięcej.
Pozdrawiam, konsekwencja na pewno doprowadzi w któryms momencie do zmiany sytuacji.
Ania i
Re: Co z biciem??
następny etap w rozwoje dziecka, tłumaczyć tłumaczyć tłumaczyć, niepozwalać
Izka i
4 latka
Re: Co z biciem??
Ubieglas mnie normalnie! 🙂
Wiec juz nie zaczynam oddzielnego watku (czy mody widza jaka ze mnie zdyscyplinowana forumka?), tylko tu skopiuje:
“Czy Wasze dzieci Was bija?
Mat ostatnio niestety tak wyraza swoj protest na rozne rzeczy (np. mysli, ze idzie tatus, a to babcia – lub odwrotnie), albo czegos mu odmawiamy. Oczywiscie mu nie ulegamy. Za to mu tlumaczymy, ze nie wolno i dlaczego, przytrzymujemy raczki, jak sie to kumuluje, to ostrzegamy a jak to nie pomaga, to laduje na 1.5 minuty w odosobnieniu. Potem jest grzeczny -choc nie zawsze na dlugo. Zreszta niegrzeczny bywa zazwyczaj tylko w domu, gdzie w ogole jest bardziej rozbuchany (tez bardziej zywiolowy i znacznie bardziej jajcarski 😉 ) – ogolnie jest bardziej pewny siebie, co sie przeklada i na mocniejsze pozytywne i negatywne zachowania… Ale z tym biciem to juz mnie martwi, bo nie widze, zeby cos zmienialo sie na lepsze.
Dodam, ze nikt go nie bije, nie ogladamy przy nim rzeczy typu Superniania itp…
Macie jakies sposoby, rady, wskazowki?”
mama majowego synka ’05
Re: Co z biciem??
laudidz, mialam pisac podobnego posta! 😀
yosik ma 15miesiecy i od miesiaca bije i gryzie nas.
tez tlumczymy, nei pozwalamy, nic nie daje. narazie.
ja jestem cala ostemplowana (nawet pod kpolanem, bo jak mnie dziabnie , to kurcze nie chce puiscic.. i to z nienacka, po cichu i ciach 😀 !) i patrzy na nasz jak reagujemy. gdy mamy grozna mine, to speszy sie i odsunie, po czym jeszce raz probuje ‘na niby’ gryzienia, usmiechnie sie i zaczyna sie bawic z nami :O
cholera, cierpliwosc mi sie czasami konczy.
ale jak widac, musimy przez to przejsc :/
Re: Co z biciem??
Widzę, że to chyba taki wiek
Kinga kilka razy zamachnęła się na nas, ale było to raczej instynktowne zachowanie niż zamierzony cel. Tak sobie to tłumaczę, bo nie robi tego często, ot może ze dwa razy się zdarzyło, ale jednak. U nas narazie poskutkowało groźne spojrzenie i krótkie “tak nie wolno!” Chyba w tym wieku nic narazie nie pozostaje, jak tłumaczenie.
Re: Co z biciem??
Akurat moja Emilka nigdy nie biłą ani nie gryzła ale wiem dobrze, że niektróe dzieci mają takie zachowania. Należy je tępić od początku, żadnego pobłażania a także oddawania – tak radzi Superniania. Ja bym po każdym takim zachowani dziecka ostawiała je na chwilę np. do kąta, choć 13 miesięczniak tego nie zrozumie, wyjdzie od razu, wiec to nie jest kara jako taka, ale sygnał, że jak gryziesz to odsuwam się od Ciebie i nie bawię się z Tobą. Oczywiście zawsze jasny komunikat “Nie wolno gryźć, to boli”. Może go ciekawi ludzkie ciało, może zaproponujcie zabawę w głaskanie, masażyk lekki, Ty mu rób, pozwól mu też robić, pokaż jak to przyjemnie się gładzić, ale nie gryźć. Życzę powodzenia!
Dagmara i
Re: Co z biciem??
Kochana,my też tak mamy NIESTETY.I robimy dokładnie tak samo. Mówimy,tłumaczymy. Ciągle w kółko jak zdarta plyta. To jedyna metoda.I powiem Ci szczerze, ze przynosi efekty jest u nas dużo lepiej. Podnosi na nas rękę coraz rzadziej.
Bądź konsekwentna,wiem, ze to nie łatwe,ale dasz radę. Powodzenia!!!
Dorota i Antoś(24.03.2005)
Re: Co z biciem??
Dokladnie to samo u nas! Wszystki cichaczem. Czlowiek sie nie obejrzy i juz ciach! Mam rozdarte spodnie na kolanie-ulubione miejsce na gryzienie mamy:)
Ciesze sie ze nie jestem sama:)
ewa
Re: Co z biciem??
Tez tak sobie tlumaczymy – ciekawosc ciala itp. Jak gryzie mnie, to podstawiam mu jego reke – ale cwaniak wie ze boli i swojej nie chce gryzc. Ze stawianiem w kat nie probowalam, ale jak tak dalej pojdzie to za kilka miesiecy bede musiala cos ostrzejszego wprowadzic.
ewa
Re: Co z biciem??
Mam nadzieje ze u nas tez przyniesie efekty! poki co malymi kroczkami do przodu!
Re: Co z biciem??
przejdzie mu
najwazniejsze opanowanie konsekwencja
nie tlumacyc za duzo
za to przytrzymac reke tak zeby zrozumial ze dalej nie da rady jej uniesc
Re: Co z biciem??
…u nas w tym wieku Zosia probowala to zrobic kilka razy i na szczescie przestala z gryzieniem bylo podobnie ale wiem, ze to u dzieci normlane i nie ma innej rady jak tlumacznie, ze nie wolno. Wiem, ze to moze byc monotonne ale innego wyjscia nie ma nawet sie nie spostrzezesz kiedy Mu to minie.Jeszcze duzo przed Toba Pozdrawiam
Staś
Zosia
Re: Co z biciem??
No to zgłasza się kolejna mama z tym problemem 😉 Z tym, że nie zamierzałam nawet pytać o to na forum, doszłam do wniosku że to taki etap u dziecka. I u nas też nie miał takiego przykładu. Ja właśnie za każdym razem tłumaczę, łapię rączkę w locie i… cierpliwie czekam aż mu to przejdzie. Właśnie jak o tym myślę, to chyba od kilku dni jakby przestał (?), a może tylko zrobił sobie przerwę. Na szczęście jak narazie nie przychodzi mu do głowy szczypanie ani gryzienie.
Wychodzi na to, że to często spotykane u ponad-roczniaków.
Cyprianek (listopad 2005)
Re: Co z biciem??
Dokładnie robimy też tak jak napisała dorotka1 w chwili gdy chce uderzyć łapemy za rączkę tak żeby dalej nie dał rady jej podnieść. Mocniej przytrzymujemy. No i tłumaczymy tłumaczymy. Czasem miałam chwile zwątpienia, ze do niego nie dociera,że nie słucha i nic to nie da,ale teraz widzę, ze czasami jest tak, ze zamachnie się na mnie i jak spojrzy mi wtedy w oczy rezygnuje z zamiaru uderzenia mamy.muszę mieć wtedy niezły wyraz oczu
Będzie dobrze,dasz radę napewno. Pozdrawiam
Dorota i Antoś(24.03.2005)
Re: Co z biciem??
Tez tak robimy – od pewnego czasu bardziej konsekwetnie – i musze przyznac ze widze efekty.
Tlumacze sobie – ze ostatnio bardzo duzo z mezem pracujemy i moze za malo czasu spedzamy z michem i to moze byc jego reakcja buntu, na to ze musi byc w ciagu dnia z babcia a nie z mamusia;(
smutno mi ze musze go zostawiac na klka godzi… ale to zycie jest…
ewa
Znasz odpowiedź na pytanie: Co z biciem??