Nurtuje mnie od wczoraj taki problem i bardzo prosze o doswiadczenia innych mam w tej kwestii.
Amelia ma 2 latka i 2 miesiace i bardzo miesza polski i szwedzki. Z gadaniem ruszyla wlascie od niedawna. Daleko jeszcze do prowadzenia dialogu, ale zaczely sie pojawic zlozenia dwoch slow. Wczesniej pojawialy sie tylko pojedyncze slowa w obydwu jezykach. Zaczela chodzic do przedszkola od 1,5 roku i wtedy zaczal sie jej kontakt ze szwedzkim (wczesniej tylko sporadyczne kontakty z dziecmi i sasiadami na podworku i sluchanie szwedzkiego w zyciu plodowym ). Generalnie jest tak, ze w domu rozmawiamy tylko po polsku. Amelia nie oglada tez telewizji po szwedzku, ani my nie ogladamy telewizji po szwedzku przy niej (nie zeby tak celowo, ale generalnie ogladamy malo telewizji).
Tak sie zaczelam zastanawiac, czy moje dziecko nie przezywa “stresow” w zwiazku z dwujezycznoscia. My rozumiemy obydwa jezyki, wiec reagujemy na to, co ona mowi. Panie i dzieci w przedszkolu polskiego nie znaja, wiec musi byc to dla niej frustrujace, ze nie nie ma oczekiwanej reakcji, np. “ulubionym” slowem Amelii jest “pomoz”. Uzywa go po kilkadziesiat razy dziennie. Ogolnie jest bardzo samodzielna, ale niecierpliwa i jak jej cos nie wychodzi lub nie moze sobie z czyms poradzic, to wtedy “pomoz”. Jak ona sie czuje, jak np. nie moze nabic mieska na widelec i mowi “pomoz”, a nikt nie reaguje? Zauwazylam tez, ze Amelia uzywa jakiegos slowa po polsku, a po jakims czasie wypiera je slowo szwedzkie… Zastanawiam sie czy nie jest to wlasnie efekt tego, ze odkrywa, ze jak uzywa szwedzkiego, to rekacja jest zarowno w domu, jak i w przedszkolu. Moze nie powinnismy reagowac na szwedzki?? Z drugiej strony stwierdzam, ze to tylko jeszcze bardziej bedzie ja frustrowac i zniecheci do gadania, a czas na “egzekwowanie”, zeby mowila po polsku jeszcze nadejdzie.
Czasami mowie paniom w przedszkolu, co rozne wazne rzeczy znacza. Tez tak robicie?
Czy Wasze dzieci tez tak mieszaja? Kiedy dziecko zaczyna rozumiec, ze sa dwa jezyki i je rozrozniac? Jak to jest u Was?
Bożka, Amelia i Wrzesniowe Malenstwo
4 odpowiedzi na pytanie: Dzieci dwujezyczne!
Re: Dzieci dwujezyczne!
tez sie zastanawiam jak to u nas bedzie. w domu na pewno polski, tylko i wylacznie, a w zlobku, przedszkolu i w ogole wokol angielski…mam znajomych, slowakow, ich synek ma juz 5 lat i do teraz czasami zdarza mu sie pomylic jezyki, ale bardzo rzadko. mi sie wydaje, ze to dziala na takiej zasadzie, ze jezeli brakuje mu slowa w danym jezyku, zastepuje je tym samym tylko w innym:) poza tym on ma kontakt z angielskim niemalze od urodzenia, od 3 miesiaca zycia byl pod opieka angielskiej opiekunki. i tak uwazam, ze dobrze sobie radzi.
jak to bedzie u nas, czas pokaze. Julcia ma dopiero 8,5miesiaca, ale juz chodzi do zlobka, wiec ma duzo kontaktu z jezykiem.
pozdrawiam.sylwia i julis(5.09.)
Re: Dzieci dwujezyczne!
Moze nie z wlasnego doswiadczenia, bo moje dziecko ma dopiero 17nascie miesiecy, ale dzieci mojej siostry sa rowniez dwujezyczne, wiec moge Ci powiedziec, ze dla dziecka jest to stan naturalny. Mam na mysli, ze dziecko naturalnie rozpoznaje srodowiska, w ktorych uzywa sie danego jezyka. Prawdopodobnie Twoja Corka przejdzie na szwedzkie “pomoz”, kiedy tylko uswiadomi sobie, ze nie dziala ono w srodowisku przedszkola, co nie znaczy, ze wyprze ono slowo polskie. Wazne tylko, zebyscie konsekwentnie pokazywali dziecku, gdzie ma ktorego jezyka uzywac.
Z pozdrowieniami,
Re: Dzieci dwujezyczne!
Witaj ! Ja mieszkam w Portugalii(maz jest Portugalczykiem) Od urodzenia Julii mowie do niej tylko po polsku,maz po portugalsku(sami rozmawiamy nadal po ang).Julia(3latka i 8 miesiecy) nie miesza jezykow….ba potrafi rozmawiac z tata i za chwilke odwrocic sie do mnie i mowic po polsku.. Czasami sama sie zastanawiam jak takie dziecko potrafi poukladac to wszystko sobie w glowce…
Mysle ze moze w domu nie powinniscie reagowac wlasnie na szwedzki….?pamietam jak Julia byla mlodsza i probowala mnie podejsc zadajac pytanie(z figlarnym usmieszkiem) po portugalsku ja odpowiadalam ze jej nie rozumie..(choc bylo inaczej…)
Mysle ze tu wlanie wazna jest konsekwencja,ustalic w jakim jezyku bedziemy sie zwracac do dziecka.,i tego sie trzymac.Reagowac tylko na jeden jezyk i mysle ze dziecku samo sie wszystko pouklada……
Re: Dzieci dwujezyczne!
U nas sytuacja jest taka, ze maz jest Amerykaninem, mieszkamy w Stanach, wiec jezyk angielski dominuje w naszym zyciu. Jestem jedyna polskojezyczna osoba w otoczeniu corki i jej znajomosc polskiego na tym bardzo cierpi. W jezyku angielskim jest duzo bardziej zaawansowana, a w polskim uzywa tylko pojedynczych slowek. Od jakiegos czasu zauwazylam, ze polskich slowek uzywa tylko przy mnie, takze powoli zaczyna kojarzyc o co w tej dwujezycznosci chodzi. Jednego dnia na przyklad widzac konia krzyczy: “It’s horsy, Daddy. It’s konik, Mommy!” Poza tym rozumie co do niej po polsku mowie, ale odpowiada najczesciej po angielksu. Dwujezycznosc na pewno nie jest niczym stresujacym dla dziecka, ot, musi to sobie poukladac w glowie, tak jak wszystko inne. Szybko skojarzy, w jakim jezyku do kogo mowic.
Luiza, Sophie i ♥
Znasz odpowiedź na pytanie: Dzieci dwujezyczne!