Narodziny mojego Synka – dlugie

Pomimo tej calej akupunktury moj porod trwaaaaaaaaal i trwaaaaaaal – choc w aktach mam zapisane 4 godziny, bo licza od rozwarcia 5 cm – ale nim do tego doszlo…

04.10 odszedl mi w nocy czop – i odchodzil caly dzien z jakimis lekkimi, rzadkimi skurczykami – wiec nie reagowalam na to (zreszta jest jeszcze moj post na ten temat). wieczorem skurczyki zaczely sie nasilac i po kapieli nie przeszly.
Caly czas lekko krawiac (czop) pojechalismy o 22:30 do szpitala, ale na ktg skurcze wyszly niewystarczajace i odeslaliby nas do domu, gdyby nie fakt, ze polozna stwierdzila u mnie saczenie sie wod, ktorych ja nie zauwazylam (jak mozna nie zauwazyc saczacych sie wod???? to trzeba byc chyba tylko mna!). Poniewaz nie potrafilam stwierdzic od kiedy mi one sie sacza, zalozylismy ze zaczely sie saczyc razem z czopem- czyli od ok.20godzin. Wiec zatrzymali nas na noc – maz mogl ze mna spac, dali cos na sen i o 4tej nad ranem ktg – skurcze wcale nie lepsze, rozwarcie caly czas 1cm. O 8mej rano podjelismy decyzje o powolnym wywolywaniu przez podanie tabletki na ZOLADEK (niezle co?ponoc tabletka ta jest produkowana na dolegliwosci zaladkowe, ale w niemczech stosuja ja tez na wywolanie skurczy, bo tez ma taki efekt) przy czym zaznaczyli, ze dopiero po 4 tej tabletce bedziemy sie spodziewac efektow, a podaje sie je w odstepie 4ro godzinnym! Wiec mialam perspektywe lezenia jeszcze z 16 godzin! O 12tej druga tabletka – i tu juz sie zaczelo, ku zdziwieniu wszystkim – skurcze caaaaaalkiem porzadnie dajace sie we znaki. Caly czas chodzilismy z mezem na spacerki, gdzie to na swiezym powietrzu odstawialam niesamowite pozy przy tych skurczybykach i wywolywalam ogolne zdziwienie. Godzina 14ta – badanie – rozwarcie – 2 cm !!!! ZALAMALAM SIE! no bo ile czasu mozna sie rozwierac, no nie? Oczywiscie juz mialam wizje cesarki i juz mialam dosc generalnie – powtarzalam mezowi, ze ja juz nie chce wcale rodzic, zebysmy pojechali do domu, ze juz nie spalam druga noc i ze mam dosc ! i ze chce chodzic w ciazy do konca zycia ! ze mi ten duzy brzusio wcale nie przeszkadza !

Zrobili mi lewatywke na zyczenie i zrobili kapiel aromatyzujaca ze swieczkami i oliwkami ! tam bylo mi super!!! rozluznilam sie… ale jak wyszlam na lad… to juz bylam tak spiaca, ze blagalam o jakis srodek co mi pozwoli sie przespac choc 15 min ( a skurcze mialam caly czas 5 minutowe) – godzina 16ta – badnie : 5cm rozwarcia, zaden srodek spac mi juz nie pomoze, ale ja mimo wszystko chcialam jakies znieczulenie, ale nie zewnatrzoponowe, wiec podali mi dozylnie. I lezalam tak pod ktg i kroplowka i wilam sie juz z bolu ! Maz caly czas dzielnie przy mnie trwal.

Mniej wiecej w tym czasie mialam odwiedziny !!! Moi tesciowie postanowili mnie podziwiac wijaca sie z bolu i po prostu weszli sobie do nas !!!

Wyobrazacie sobie???? No ale takich tesciow to tylko pozazdroscic 🙂
Maz ich wygonil!

Powoli skurcze przestaja byc bolesne…. za to pojawia sie okropne uczucie parcia w kroczu.
godz.18- badanie – szyjki brak, rozwarcie pelne, przenosimy sie na porodowke! Proponuja porod w wodzie, ale ja mam potrzebe bycia na ladzie i przede wszystkim chce juz przec ! A tu niespodzianka – NIE WOLNO MI! Bo maly jeszcze nie jest na wyjsciu – brakuje mu paru centymetrow i najlepiej jak sam zejdzie, chyba ze chce sie cala w srodku rozerwac ! Wiec walcze ze soba, zeby nie porzec, probuje wszystkich znanych metod odychania, ale czesto zupelnie zapiera mi dech w piersiach! bol jest o wiele gorszy niz ten skurczy rozwierajacych… powoli kroczek po kroczku przechodze na porodowke…
tam wielkie loze z wieloma zastosowaniami…
Wiec probuje wszystkiego zeby pomoc malemu zejsc do wyjscia : pelzam, raczkuje, kolysze biodrami, walcze z parciami i oddechem, leja sie ze mnie wody, i w ogole ledwo daje rade. Maz mnie wspiera – byl niezastapiony! Nie dalabym rady bez niego!
Po 1,5 godzinie polozna mowi, zebym sprobowala oddac mocz, bo byc moze pelny pecherz blokuje dziecku droge (w miedzy czasie podpinaja diodke ktg do glowki dziecka jeszcze w kanale rodnym, bo przez brzuch go ciagle gubili – wiec lazilam jeszcze z kablem wystajacym ze mnieza to oswiadczenie poloznej, ze widzi wloski dziecka wywolalo we mnie wielki placz radosci, ekscytacji i ogromnego powera!). Podstawiaja pode mnie kaczke – nic, nie moge. Wiec podpinaja cewnik…
Polozna mowi, zebym moze jednak tak instynktownie poprala troche i popchnela malego. Popchnelam – i zszedl- ufff. Porzadne parcie – wychodzi glowka – dotykam wloskow i ciekna mi lzy, a jednoczesnie mam ogormnie duuuzo sily, wiec co skurcz to nabieram powietrza i preeeeee ile moge! 3 takie skurcze i nagle (godzina 20:14, 05.10.2004) wyslizgnal sie nasz Synek – caly fioletowy i przesliczny!
Polozyli mi Go na brzuszku. Ja rycze. Maz przecina pepowine, a nasz Synek postanawia ochrzcic wszystkich i oddaje fontanne moczu.
Moglam juz go polozyc na piersi.
I widze jak robi wieeeelkie oczy i patrzy sie na nas- tak spokojnie, nawet nie placze, tylko obserwuje bacznie – niezapomniana chwila! Nawet teraz nie robi takich wielkich oczkow jak wtedy !
Nagle Synek otwiera usta i rozpaczliwie szuka cycka 🙂 polozna pomaga mi go przylozyc do piersi. Minutka, dwie i juz karmie mojego synka – cala w nim zakochana !
W miedzy czasie oddalam lozysko, zbadali mnie i zszyli bo sie lekko naderwalam. Ale to juz nic nie boli ! NIC ! W ogole juz nic nie jest wazne! Tylko nasza trojka ! Maz placze, ja tez 🙂 ale to ze szczescia!
Do tej pory lezki mi sie tocza do oczu, jak patrze na to nasze Sloneczko, na naszego Synka kochanego i przypominam sobie ten pierwszy moment naszego poznania !

Zaraz po szyciu wstalam, zeby Malego przebrac, powazyc i pomierzyc(3760g, 51cm, 10pkt). Potem poszlam pod pryszynic – sama 🙂 troche skolowana i wyczerpana, ale najszczesliwsza !!!! Nigdy nie sadzilam, ze mozna odczuwac taki ogrom szczescia i spelnienia… i wylewajacej sie milosci !
Ten dzien – mimo, ze najbardziej bolesny, to najcudowniejszy w moim zyciu, zawsze bede wspominac z lezka w oku 🙂

A teraz jestem szczesliwa matka i mam dwoch fantastycznych mezczyzn w domku :))

Pozdrowionka 🙂

Ania + Gordan Dorian (05.10.2004)