Dziewczyny – czy mogłybyście polecić do przeczytania książki – poradniki które początkujący rodzic mógłby sobie poczytać aby poszerzyć horyzonty i zdobyć podstawy teoretyczne do praktycznej walki z małym potworkiem? … no i może dzięki temu będzie popełniał mniej błędów wychowawczych bo oczywiście całkowite ich wyeliminowanie jest niemozliwe chyba 🙂
Takie które same czytałyście, uważacie że są fajnie napisane i wnoszą jakiś świeży powiew do waszych poglądów?
A może są takie jakieś kultowe które wręcz TRZEBA przeczytać?
Może powstałby tu mały spis takich tytułów… bo jest tych książek takie mnóstwo że naprawdę nie wiadomo co wybrać …
Ja od siebie wrzucam na listę tutułów:
”Dobra miłość
Co robić, by nasze dzieci miały udane życie”
Autor: Wojciech Eichelberger, Andrzej Samson, Anna Sosnowska
… dobrze się czyta – poruszono wiele ciekawych kwestii.
Agata i Ania (7.09.2004)
26 odpowiedzi na pytanie: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
Ja w druga strone- NIE POLECAM poradnikow amerykanskich autorow. Nie maja zupelnie odniesienia do naszych, (polskiech- europejskich?) pogladow, tego co mowia nasi psychologowie. Zdziwilam sie nawet ostatnio czytajac taki poradnik bo byl polecany przez Santorskiego
iliana i Adrian (30.10.2000)
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
dobrą miłość – polecam
dzięku Zu trochę poradników w rękach miałam ;-)), w każdym razie żaden mi nie podpasował, nie ważne czy były autorstwa rodaków czy zakranicznych autorów.
Kiedyś dostałam “Każde dziecko moze nauczyć się reguł” czytałam i smiałam się z tego co tam jest napisane. Bez sensu wydane pieniadze, mówię od razu.
W sumie do jedynych książek jakich wracam to małe wydania amerykańskich autorów. Dostałam je od szwagierki i z tego co się zorientowałam nie ma już ich chyba w sprzedaży. Książki te wychodziły w seriach: “twoje dziecko ma roczek”, twoje dziecko ma dwa latka” chyba w sumie 4 czy 5 takich tomików.
W każdym razie nie są napisane jak poradniki tylko przedstawiają schematy zachowań i rozwój dziecka.
ale przede wszystkim moja matczyna intuicja :))
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
jeszcze jaki nie byłaś w ciązy albo juz byłaś książka polecana była kultową żeby nie rzec biblią na forum.
Chwile później wybuchła afera ze współautorem w roli głównej. I okazało sie że książeka jest na liście lektur zakazanych i komisja inkwizycyjna doszła do wniosku że jest niewiarygodna 🙂
mama i córka (10.03.2004)
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
Tak wiem 🙂
Ale ja kupiłam ją już PO aferze z autorem i mimo afery nadal uważam że jest godna polecenia 🙂
Ale fakt ze komisja inkwizycyjna naszego forum może mieć odmienne zdanie – wcale mnie to nie dziwi hihi
Agata i Ania (7.09.2004)
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
witaj
ja tez uwazam, ze mimo sensacji pana S.,mozna ja przewertwac.
Nie ma chyba jednej cudo ksiazki dot. super wychowania dzieci,a ja traktuje je jako uzupelnienie.
Powiedzialabym, ze dobre wychowanie=czas+intuicja matczyna.przyda sie na pewno troche psychologii i cierpliwosc.
pozdr
marta
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
No oczywiście ze nie ma żadnej cudo książki i bycia dobrym rodzicem z książek się jeszze nikt chyba nie nauczył.
Ale chyba warto poczytać o mądre głowy nawymyślały na ten temat 🙂 szczególnie jeśli jest się rodzicem początkującym. JA po przeczytaniu już tej jednej książki zaczęłam bardzo uważać na swoje zachowania – na to co rozbię i mówię ;)…. bardzo podobało mi się w tej książce ujęcie “dawania przykładu” 🙂
Agata i Ania (7.09.2004)
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
Tak, mam tę książkę w domu! Mimo afery z Samsonem, jej treści nic nie ubywa!
Ostatnio zakupiłam ” Para z dzieckiem” Wrzosińskiej( ma drugi człon nazwiska, teraz nie pamiętam).
Dość radykalne i mocne sądy. Niektóre niepopularne, bez słodzenia. Warto je przemyśleć. I jest napisana na przykładzie polskich realiów. Pani ta pisała długo felietony dla Dziecka. Książka jest zbiorem listów i feletonów.
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
A ja bym chciała zapytać czy znacie może jakieś książki dotyczące wychowania a może raczej zrozumienia dorastającej dziewczynki? Takiej panny w wieku od lat 9…. Siostra moja chciałaby byc przyjaciółką swej córki, i poprosiła o radę a ja hmmm narazie nic nie wiem–więc może Wy?!
pozdrawiam!
Aga&Kuba
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
Ja uwielbiam książkę “Jak mówić, żeby dzieci słuchały Jak słuchać, żeby dzieci mówiły”!!! I choć Szymek jest za mały na wprowadzanie zasad tam zawartych, ja pewne rozwiązanie stosuję (uwaga) w wychowywaniu męża
A oto pozwoliłam sobie skopiować tekst odnośnie tej książki z innego forum:
Jak mówić, żeby dzieci słuchały Jak słuchać, żeby dzieci mówiły
To chyba najpopularniejsza z książek Adele Faber i Elaine Mazlish (inne tytuły tych autorek to “Wyzwoleni rodzice, wyzwolone dzieci”,
“Rodzeństwo bez rywalizacji”, “Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w domu i w szkole”).
Poradnik w bardzo przystępny sposób pokazuje jak zmienić
swoje zachowanie, aby zmieniło się (niepożądane przez nas) zachowanie dzieci. Książka jest uzupełniona o suplement “Doświadczenia rodziców polskich” dzięki czemu pewne problemy stają sie bliższe i bardziej zrozumiałe.
W dużym skrócie, kilka wskazówek z tego poradnika, a właściwie króciutkie streszczenie – znacznie lepiej jest to wszystko wyjaśnione w książce. Znajdują się tam także odpowiedzi na wiele nasuwających się każdemu rodzicowi pytań i wątpliwości.
1. Uczucia, emocje
Zamiast słuchać jednym uchem – wysłuchaj uważnie (czasem dziecku
wystarczy milczący słuchacz, żeby samo dostrzegło problem i znalazło
jego rozwiązanie).
Zamiast zaprzeczać uczuciom – określ je (“Nie płacz, to tylko glupia
rybka”, “Nie przejmuj się”, “Przecież cię nie boli” – takie słowa
nikogo nie pocieszą. Jeśli zamiast tego powiesz: “Widzę, że jest ci
przykro”, “To bardzo smutne” – dziecko poczuje się zrozumiane, samo też lepiej zrozumie co czuje).
Zamiast rad i pouczeń – zaakceptuj uczucia słowami luczami” (“Uderzył
cię? A tyle razy mówiłam, żebyś się z nim nie bawił, ale ty ciągle
wszystkich zaczepiasz…” – zamiast takich wystąpień “klucze” – pełne
zrozumienia i uwagi: aha, oooo, rozumiem, hmm).
Zamiast wyjaśnień i uzasadnień – zamień pragnienia dziecka w fantazję
(“Chcesz loda? Gdybym mogła kupiłabym całą górę lodów. Wielką jak dom. Co byśmy z nimi zrobili?”).
Akceptacja uczuć nie oznacza akceptacji złych zachowań (“Widzę, że
jesteś zły na mnie. Powiedz mi to słowami, nie pięściami.”).
2. Współpraca
Zamiast gderać – opisz co widzisz, przedstaw problem (“Znowu te buty!
Nigdy nie sprzątasz po sobie, ciągle tylko ja mam…” – “Buty leżą na
środku przedpokoju.”).
Zamiast zadawać oczywiste pytania – udziel informacji (“Kto nachlapał w łazience?” – “Szmata jest tam”).
Zamiast wygłaszać tyrady – powiedz to jednym słowem (“Sprzątnij te
zabawki, trzeba to robić codziennie. Proszę i prosze cię, żebyś posprzątał, a ty ciągle nic…” – “Zabawki!”).
Zamiast atakować i oceniać – powiedz co czujesz (“Jesteś niegrzeczny” – “Nie lubię, kiedy krzyczysz”).
Napisz liścik (“Drogi Jacku! Jestem głodny. Twój chomik”).
3. Zamiast kar
Zaangażuj dziecko do pomocy, wyraź ostry sprzeciw (nie atakując charakteru), powiedz, co czujesz, wskaż jak może naprawić szkody, zaproponuj wybór, przejmij inicjatywę, daj odczuć konsekwencje
złego zachowania. (Dziecko wyrywa zabawki kolegom w piaskownicy – “Pomóż mi budować zamek” – jeśli dalej dokucza: “Nie podoba mi się takie zachowanie, wyrywanie innym zabawek jest nieprzyjemne” – “Jeśli chcesz bawić się w piaskownicy nadal, przestań tak robić” – “Widzę, że wybrałeś powrót do domu” i opuszczamy piaskownicę. Następnego dnia, nie idziemy tam, na pytanie dziecka prosimy, żeby się zastanowiło
dlaczego.).
4. Samodzielność
Aby zachęcić dziecko do samodzielności dawaj mu możliwość wyboru, samodzielnego podejmowania decyzji (“Wolisz umyć zęby szczoteczką
czerwoną czy z dinozaurem?”).
Doceń wysiłek, jaki dziecko wkłada w wykonanie zadania (“Zapięcie
wszystkich guzików to sztuka”).
Nie spiesz się z odpowiedziami – pozwól, aby dziecko samo znalazło
odpowiedź (wskaż źródła, niech także inni staną się autorytetami).
I… nie odbieraj nadziei (“Chcesz być piosenkarką? Przecież nie umiesz
śpiewać” – “Więc marzysz o karierze piosenkarki?”).
5. Pochwały
Cchoć trudno w to uwierzyć, chwalić też trzeba umieć…
Zamist ogólników – opisz, co widzisz lub czujesz (“Sprzątnąłeś. Jesteś
grzecznym chłopcem” – “Widzę, że wszystkie autka stoją na pólce, klocki leżą w pudełku. Lubię patrzeć na taki porządek.”).
Dodaj do opisu podsumowanie (“Prosiłam cię, żebyś za kwadrans przyszedł na obiad i oto jesteś. To nazywam punktualnością!”).
6. Role i etykietki
Z ogromną łatowścią je przylepiamy: bałganiarz,
maruda, gapa… I dziecko zaczyna grać taką rolę, jaką mu rodzić
narzuca – bałagani, marudzi, jest niezdarne.
Aby uwolnić dziecko od tego wykorzystaj sytuację, żeby mu pokazać, że nie jest takie, za jakie się uważa (“Podoba mi się, kiedy spokojnie
mówisz o swoich potrzebach, tak jak teraz” gdy dziecko ma zwyczaj
marudzić).
Stwórz sytuację, w której dziecko (i inni) spojrzy na siebie inaczej
(“Muszę to naprawić, mógłbyś mi pomóc?” gdy dziecko uważa się za
niezdarne).
Pozwól dziecku słyszeć, jak je chwalisz przed innymi (w rozmowie przez telefon “Och, żebyś widział swojego syna, jak się zachowywał dzisiaj w piaskownicy: dzielił się zabawkami, wspólnie z kolegą zbudował zamek” – gdy dziecko ma kłopoty ze współdziałaniem).
Pokaż zachowanie godne naśladowania (“Mam tyle roboty i nie wiem jak się do tego zabrać. Już wiem, ułożę sobie plan działania” – dziecko
niezorganizowane).
Ta książka to, moim zdaniem, lektura obowiązkowa każdego rodzica.
Joanna Górnisiewicz
Opis oddaje tylko małą cząstkę magii tej książki. Polecam dla starszych dzieci:)
Kansia
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
POPIERAM.
Uwielbiam tę książkę.
Wiele rad w niej zawartych można równie dobrze zastosować do dorosłych, sama sprawdziłam. Ta książka po prostu uczy sztuki właściwej komunikacji.
Warto zajrzeć.
Zuziaczek (23.08.04)+starania za chwilę
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
ja równiez czytałam te książki,które zresztą polecono mi na studiach pedagogicznych.I równiez stosuje te metody do meza i naprawdę działają (jednak jest cos w tym, ze meżczyzni to duże dzieci:).Goraco polecam.
Paulina i Ola (24.01.05)
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
Trudno jest być jednocześnie wychowawcą, opiekunem i przyjacielem nastolatkia (nie wiem jak z 9-cio latkami – na ale to już prawie nasto…).
Stanęliśmy z mężem przed tym problemem kilka lat temu, kiedy umarła moja Mama. Jedna moja siostra była wtedy w maturalnej klasie, druga miała 11 lat.
Czyli całe dojrzewanie (chyba najtrudniejszy okres) przed sobą.
I najlepiej sobie z tym poradził mój mąż. To do niego chodziła z problemami to on został jej przyjacielem.
A dlaczego?
Bo nie krytykował.
A ja chciałam ją wychować “na ludzi”, więc gdy uważałam, że jej zachowanie np. w stosunku do nauczyciela było głupie to jej to mówiłam. Efekt był taki, że przestała mi się zwierzać.
Na szczęście był mój mąż.
Ech, trudno z takimi dużymi dziećmi….
Ola i Ulcia (17m)
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
Dziekuję Ci za odpowiedź, wiesz ja sobie narazie nie wyobrażam co znaczy mieć w domu nastolatka…
Z córką mojej siostry mam fantastyczny kontakt, to mi zwierza się ze wszystkich swoich problemów i myślę że to dlatego siostra zadała pytanie “jak rozmawiać z nastolatką….” a ja nie umiem jej na to odpowiedzieć,bo ja poprostu kocham jej córkę i nie stosuję w tym przypadku żadnych metod wychowawczych, wiem że jej wychowaniem doskonale zajmie się jej mama, ja jestem przyjaciółką,nie na mnie ciąży odpowiedzialność za jej przyszlość…..
Przedwczoraj odwiedziła mnie matka jednego z moich uczniów. Chłopiec ma 17 lat i ją terroryzuje, bije wyzywa, jest wulgarny, płakała a ja w tym czasie siedziałam z moim słodkim synkiem na podłodze, i zastanawiałam się gdzie popełniła błąd?
Historia jest długa i nie do wywlekania ale przeraża mnie przyszłość i boję się takich sytuacji…
brrr rozpisałam się!
Pozdrawiam paaa!
Aga&Kuba
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
Czy to o te ksiazki chodzi???
Karina i Kubus <10.06.2004>
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
chyba nie, to mi bardziej po tytułach (troszeczkę się różnią w wydaniu Polskim) przypomina serię poradników “W oczekiwaniu na dziecko”, “Pierwszy rok życia dziecka”, “Drugi i trzeci rok życia dziecka”
Niestety nie widzę autorów aby nabrac pewności.
Książki – serie – o których tu mówię napisali: Louise Bates Ames, Frances L. IIg
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
To juz wiem, o ktorych ksiazkach mowisz, bo znalazlam duzo pozycji tego autorstwa. Dzieki wielkie
Karina i Kubus <10.06.2004>
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
nie traktuję ich jako poradnika czy podręcznika do wychowywania, bardziej jako książki które pozwalają mi poznać psychikę mojego diabełka. O dziwo moje dziecko rozwija się książkowo 😉
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
tak wlasnie te ksiazki znalazlam. Kazdy tomik omawia kolejny rok zycia dziecka. Dzieki za pomoc, teraz wiem co kupic.
Na rynku amerykanskim jest tysiace ksiazek w tej tematyce. Ciezko wybrac cos odpowiedniego, bo wiekszosc wychowanie i rozwoj dziecka przedstawia w taki sposob ze szkoda gadac. Kupa smiechu.
Dzieki
Usciski dla Zuzki-diabelka
Karina i Kubus <10.06.2004>
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
W swoim czasie wielką popularnością cieszyły się książki Tracy Hogg (zaklinaczki dzieci). przez “język niemowląt” nie przebrnęłam, ale “Język dwulatka” przeczytałam szybko i chętnie. Nie jest to moja wyrocznia, ale na wiele kwestii spojrzałam z innej strony. Polecam.
śliwcia
Amelia (02.04.03) i Iga (10.08.05)
Re: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?
Myslisz że jako mama jednolatki mogę już siegnąc po tą pozycję? 🙂
(język niemowląt częsiowo czytałam)
Agata i Ania (7.09.2004)
Znasz odpowiedź na pytanie: Poradniki dot. wychowania – które polecicie?