sposoby na malych buntownikow

co prawda Mat do przedszkola wybiera sie dopiero za pol roku, ale za 2 mies. konczy 3 lata, wiec chyba nadaje sie juz do tego kacika 🙂

pewnie kazda z nas ma jakies sposoby, swoje czy cudze, ktore pozwalaja jej przetrwac ciezkie chwile, a rownoczesnie ujarzmic malucha i nauczyc go czegos sensownego
podzielicie sie? 🙂

21 odpowiedzi na pytanie: sposoby na malych buntownikow

  1. też chętnie poczytam 😀
    ja głęboko oddycham, liczę do dziesięciu i po raz dwudziesty tłumaczę, że czegoś nie wolno robić… 🙂
    z drobnych sztuczek: nie używać słowa “nie” (np. zamiast “nie właź w kałużę” to “omiń kałużę” skutkuje, ale przy każdej kałuży muszę przypominać, bo inaczej jej nie ominie 😉 )

    • najwazniejsza i najtrudniejsza jest
      konsekwencja
      jak uwazasz ze nie ma czegos rtobic to nie ma bata i tego robic nie ma
      no i wazne zeby z tego co ci sie nie podoba czyli ze np krzyczy na ciebie, bije cie czy kogos, nie wiem co jeszcze pluje ;), rzuca nigdy nie robic zabawy ani nie obracac tego w zart
      wtedy dziecko wyglupione ze czasem cos mu wolno a czesem nie
      i nie smiac sie z tego bo mysli ze to fajne
      i duzo melisy 😀

      to mowi ta ktora sama nie daje rady
      czesto
      ale sie stara

      • dotka – mialas sie dzielic, a nie pouczac – przeciez ja juz to wszystko wiem oczywiscie!!! ;-)))

        marchewowa – z tym “nie” w ogole nie pomyslalam, dobre – wezme pod uwage!

        piszcie, piszcie, kobitki, ja sie zastanowie i po weekendzie tez dodam jakies nasze sprawdzone sposoby…

        • majo podzielilam sie

          • Zamieszczone przez marchewkowa

            z drobnych sztuczek: nie używać słowa “nie” (np. zamiast “nie właź w kałużę” to “omiń kałużę” skutkuje, ale przy każdej kałuży muszę przypominać, bo inaczej jej nie ominie 😉 )

            dokładnie tak jak u nas,ja nie przypomnę to wlezie;)czasami sam z siebie mówi “omijamy mamusiu kałuzie”,ale to rzaaaadko:)

            • Ostatnio kiedy zaczyna się złościć gdy jest coś nie po Jego myśli i próbuje “swoich sił”;) i ni jak nie ma na Niego sposobu pytam męża gdzie się podział nasz synek bo ten złośnik to jakiś nie podobny do naszego Antosia;) i o dziwo CZASAMI rozładowuje to sytuację bo Antoś przybiega i mówi,że tu jest:)

              • Oferta dla Warszawy. Może w innych miastach też można coś podobnego znaleźć.

                od 26 lutego 2008 do 2 marca 2008
                Mały Buntownik
                WARSZTATY “MAŁY BUNTOWNIK”

                Zapraszamy serdecznie Rodziców oraz Opiekunów na warsztaty “Mały buntownik”.
                W czasie warsztatów będą się mogli Państwo zapoznać z najczęstszymi przyczynami i przejawami buntu dziecka. Będzie mowa zarówno o buncie rozwojowym, który jest naturalnym etapem rozwoju każdego dziecka, jak o przejawach przekory czy negacji, które mogą sygnalizować jakiś problem. Podczas warsztatów zostaną omówione typowe sytuacje buntu dziecka wraz z wyjaśnieniem jego przyczyn oraz strategią postępowania w przypadku wystąpienia.

                Na warsztat składają się:
                • część teoretyczna
                • część praktyczna (scenki, omówienie konkretnych sytuacji).

                Dla kogo:
                Warsztat skierowany jest do rodziców małych dzieci, jak również innych osób uczestniczących w wychowaniu dziecka: opiekunki, dziadków, itp.

                Prowadzący:
                Agnieszka Majerowicz – psycholog dziecięcy, absolwentka Wydziału Psychologii UW (specjalizacja Psychologia Kliniczna Dziecka) oraz Podyplomowego Studium Usprawniania Dzieci ze Sprzężoną Niepełnosprawnością (APS).

                Termin: Warsztat odbędzie się 2 marca (niedziela) o godz. 11.00

                Miejsce: STwoRownia (Studio Twórczego Rozwoju) przy ul. Łojewskiej 22 (Bródno)

                Kontakt:
                tel. (22) 425 03 44 (w godz. 14.00-19.00)
                kom: 0 503 604 105
                [email][email protected][/email]

                organizator: STwóR – Studio Twórczego Rozwoju

                • dobra, dla zachety pare moich sposobw (znaczy takich, ktore u nas czasem sie sprawdzaja)
                  jak marudzi, daje mu wybor (np. “ktore buciki ubierasz, te czy tamte?” zamiast pytac czy ubierze czy kazac) w ostatecznosci wybor dotyczy tego, czy zrobi cos sam, czy tez woli “na sile” 😉

                  przy jedzeniu Mat rzadko marudzi, ale jesli juz to wtedy najwazniejsze jest by go zagadac (cos opowiadac, zeby zapomnial, ze je) i unikac kontaktu jego wzroku z tym, co na lyzeczce 🙂

                  mowienie czegos przeciwnego niz sie chce uzyskac (np. “nie usmiechaj sie”)

                  jak wrzeszczy czy ryczy, pytam czy chce sobie jeszcze poryczec / pokrzyczec i jesli mowi, ze tak, to mowie mu, ze OK, ale nie mi do ucha, tylko w drugim pokoju, sam
                  zazwyczaj mu sie nie chce ryczec samemu

                  ignoruje histeryczne przepychanki, albo mowie, ze wychodze
                  albo wychodze 😉

                  jak jeczy, mowie, ze nie bede reagowala dopoki nie powie normalnie i trzymam sie tego

                  pomysle co jeszcze, ale Wy tez moze jeszcze sie podzielcie, coo?
                  bo czasem mi tych sposobow bardzo brakuje… :/

                  • Zamieszczone przez marchewkowa
                    też chętnie poczytam 😀
                    ja głęboko oddycham, liczę do dziesięciu i po raz dwudziesty tłumaczę, że czegoś nie wolno robić… 🙂
                    z drobnych sztuczek: nie używać słowa “nie” (np. zamiast “nie właź w kałużę” to “omiń kałużę” skutkuje, ale przy każdej kałuży muszę przypominać, bo inaczej jej nie ominie 😉 )

                    NLP się kłania;))

                    klasyczny przykład z treningu…” nie mysl o niebieskim”….o czym pomyslałes…

                    • co to jest NLP??
                      a to nie przykład z “nie uśmiechaj się”?

                      • neurolingwistyczne programowanie;) bardzo kontrowersyjna metoda wywierania wpływu na ludzi… A to chasło to niby z tego, ale sztandarowo pojawia się na warsztacie szkoły dla rodziców wg. Faber i Mazlish

                        • Zamieszczone przez katakus
                          neurolingwistyczne programowanie;) bardzo kontrowersyjna metoda wywierania wpływu na ludzi… A to chasło to niby z tego, ale sztandarowo pojawia się na warsztacie szkoły dla rodziców wg. Faber i Mazlish

                          😮 to ja chyba muszę doczytać, bo jakieś szarlataństwa z własnym dzieckiem wyczyniam, a nawet o tym nie wiem 😉
                          ten pomysł ściągnęłam chyba z “języka dwulatka”, nie pamiętam

                          • a poza tym?
                            takie macie grzeczne dzieci, czy tez sposobow brak? czy sa, ale top secret?

                            😉

                            • u mnie sposoby jak u Ciebie
                              czasem brak mi pomysłów a moje dziecko strasznie uparte jest i czekam az ktoś coś w tym wątku nowego podpowie 😉

                              generalnie staram się z konsekwencją, ignoruję wrzaski, przy jękach mówię że nie będe rozmawiać dopóki nie zacznie normalnie mówic…
                              Czasy rzucania się na podłoge zdaje się już minęły

                              ubraniowe wybory dawałam – ale przejechałam się na tym – teraz codziennie rano mam półgodzinne wybieranie w co się ubrać, tego co ja zaproponuję Nina nie założy :/ a czasu rano niedużo…

                              ostatnio działa u nas mój spokój
                              zauwazyłam że jak ja się denerwuję to Nina zaczyna się zachowywac jeszcze gorzej, jak jestem spokojna to duzo łatwiej jest z nią pertraktować

                              kupiłam dzis kilka jogurtów pomarańcza z melisą, mam nadzieję że mi pomogą 😉

                              • Zamieszczone przez majowka
                                a poza tym?
                                takie macie grzeczne dzieci, czy tez sposobow brak? czy sa, ale top secret?

                                😉

                                kurcze az mi głupio, no

                                • Zamieszczone przez vieshack
                                  ostatnio działa u nas mój spokój
                                  zauwazyłam że jak ja się denerwuję to Nina zaczyna się zachowywac jeszcze gorzej, jak jestem spokojna to duzo łatwiej jest z nią pertraktować

                                  u nas identycznie
                                  podobnie jak sie gdzies bardzo spieszymy – Mat wtedy czuje nerwowa atmosfere i zaczyna dawac popalic
                                  i w takiej sytuacji trzeba wlasnie wyluzowac i zwolnic, zeby bylo szybciej 😉 inaczej bedzie znaczne opoznienie… :/

                                  • U mnie najlepiej działa totalne, pełne spokoju ignorowanie. Ignoruję i wymagam. Jestem jak mur, którego nie można przebić. Taka postawa działa najskuteczniej.
                                    Jeśli dam się ponieśc nerwom to tylko wydłużam w czasie awanturę i nic poza tym nie osiągnę.

                                    • dodam jeszcze ze czasami stosuje slynne liczenie do 3 po ktorych nastepuje nieuchronne “zmuszenie” do wykonania czynnosci. wachlarz zmuszen szeroki, zaleznie od nastroju matki.
                                      i tak, sa to
                                      laskotki, podrzucanie do gory, zapakowanie dziecka pod pache i przeniesienie we wlasciwe miejsce, przetarganie dziecia do gory nogami, czasem przeturlanie badz zakleszczenie dziecka w objeciach i rozebranie lub ubranie(w zaleznosci o co nam chodzi) na sile na przemian z buziakami przy obopolnych piskach itp
                                      cel – doprowadzic dziecko do radosnego smiechu – zapomina o buncie jako takim.
                                      niedogodnosci: uff, troche sily czasem potrzeba.

                                      zle humory jezeli uwazam, ze nie ma racji – zwykle ignoruje.

                                      • Zamieszczone przez tora
                                        dodam jeszcze ze czasami stosuje slynne liczenie do 3 po ktorych nastepuje nieuchronne “zmuszenie” do wykonania czynnosci. wachlarz zmuszen szeroki, zaleznie od nastroju matki.
                                        i tak, sa to
                                        laskotki, podrzucanie do gory, zapakowanie dziecka pod pache i przeniesienie we wlasciwe miejsce, przetarganie dziecia do gory nogami, czasem przeturlanie badz zakleszczenie dziecka w objeciach i rozebranie lub ubranie(w zaleznosci o co nam chodzi) na sile na przemian z buziakami przy obopolnych piskach itp
                                        cel – doprowadzic dziecko do radosnego smiechu – zapomina o buncie jako takim.
                                        niedogodnosci: uff, troche sily czasem potrzeba.

                                        zle humory jezeli uwazam, ze nie ma racji – zwykle ignoruje.

                                        u nas odliczanka juzw tej chwili odnośi efekt natychmiastowy… jakos mój ton głosu i stanowczosc i chyba pokazanie, że to nie jest zabawa działa.
                                        Jonek reaguje na to po prostu jak zahipnotyzowany.
                                        Stosuje tylko w ekstremalnych momentach… u nas rzadko 🙂

                                        • Wprawdzie mamą dwulatka jestem, a nie 3 i wyżej :), ale takie problemy z dziećmi zaczynają się właśnie w wieku 2 lat. A Cyprian wszedł w ostrą fazę buntu jak tylko skończył te 2 latka, jak w zegarku ;). Na początku reagowałam bardzo nerwowo, a moje nerwowe podejście jeszcze bardziej go nakręcało. Z czasem nauczyłam sie panować przede wszystkim nad SOBĄ, a to cudownie podziałało na moje dziecko!! Tłumaczyłam sobie dużo, że dwulatka trzeba po prostu zrozumieć, bo ten wiek jest dla niego bardzo trudny, że w momencie histerii on nie robi tego żeby mi dowalić, ale dlatego że właśnie w tym momencie coś go bardzo zestresowało a zupełnie nie wie jak sobie poradzić z własnymi emocjami, itd… I to mi pomaga zachować spokój w wielu sytuacjach (nie mówię że w absolutnie wszystkich), a dzięki temu udaje się nieraz bardzo szybko go uspokoić. Nieraz jest tak, że np. zabronię mu czegoś, ten w ryk, a ja stoicki spokój, i jak widzę że się nie uspokaja, pytam spokojnie “Cypuś, ale czemu ty płaczesz właściwie? Przecież to ci nic nie da?” i np. przytulam go, kojąc jego ból ;), przechodzi mu szybko i już nie próbuje tego, co mu zabroniłam (no, w TYM momencie of course, w inny dzień znów spróbuje 😀 )

                                          W różnych sytuacjach pomagają różne chwyty, o których już tu dziewczyny wspominały, jak odwracanie uwagi, zagadywanie czymś innym, dawanie wyboru (z tym, że nie chcę zbyt często stosować wyboru typu “te spodenki, czy te?”, ale coś w stylu “a założysz sam czapeczkę jak już założysz spodenki?” – tzn chodzi mi o to, żeby miał wrażenie że o czymś decyduje, ale nie o aktualnej czynności, bo ona jest już bezdyskusyjna). Potwierdzam też działanie chwytu z unikaniem “nie”, prędzej zadziała u niego “odłóż to” niż “nie ruszaj tego” (a tak na marginesie to nie tylko NLP o tym traktuje, ale wszystkie metody pracy z podświadomością). Poza tym obracanie czegoś w żart/zabawę (jak pisała Tora) też pomaga w niektórych sytuacjach zapobiec rychłemu wybuchowi histerii, albo w nakłonieniu do czegoś.
                                          Albo przybranie takiego tonu głosu, że mały ma wrażenie że spotka go zaraz coś fascynującego 🙂 Albo właśnie zaproponowanie czegoś fajnego, że jak tylko zrobi to czy to, to zaraz zrobimy tamto (coś fajnego dla niego), no takie małe przekupstwo 😉 Przykład z jedzeniem: nie jest wprawdzie niejadkiem, ale ma silną fazę na ryby i jajka, i to tylko wyjada z talerza, domaga się więcej, a warzywa pomija. Wydzielam mu więc te ryby porcjami, a potem mówię “zjedz teraz te warzywa, a potem dołożę ci rybkę”, i powtarzam to do skutku tonem takim zachęcającym i sugerującym, że zaraz stanie sie coś fajnego :). I oczywiście spełniam obietnicę.
                                          Bardzo pomaga też uprzedzanie faktów, albo tłumaczenie dlaczego chcę tak, a nie inaczej (dziecku też należą się wyjaśnienia, a nie takie traktowanie z buta “zrób tak bo ja tak chcę”, niestety częsty błąd rodziców)

                                          Póki co, jakoś tak jakby opanowałam ten jego bunt, ale nie chcę zapeszyć, bo tak naprawdę to ja nie wiem, czy to mój sukces wychowawczy, czy po prostu taka chwilowa faza! Może to tak falami działa, i np. za miesiąc będę miała znowu bunt pełną gębą? 😉

                                          Znasz odpowiedź na pytanie: sposoby na malych buntownikow

                                          Dodaj komentarz

                                          Angina u dwulatka

                                          Mój Synek ma 2 lata i 2 miesiące. Od miesiąca kaszlał i smarkał a od środy dostał gorączki (w okolicach +/- 39) W tym samym dniu zaczął gorączkować mąż –...

                                          Czytaj dalej →

                                          Mozarella w ciąży

                                          Dzisiaj naszła mnie ochota na mozarellę. I tu mam wątpliwości – czy w ciąży można jeść mozzarellę?? Na opakowaniu nie ma ani słowa na temat pasteryzacji.

                                          Czytaj dalej →

                                          Ile kosztuje żłobek?

                                          Dziewczyny! Ile płacicie miesięcznie za żłobek? Ponoć ma być dofinansowany z gminy, a nam przyszło zapłacić 292 zł bodajże. Nie wiem tylko czy to z rytmiką i innymi. Czy tylko...

                                          Czytaj dalej →

                                          Dziewczyny po cc – dreny

                                          Dziewczyny, czy któraś z Was miała zakładany dren w czasie cesarki? Zazwyczaj dreny zdejmują na drugi dzień i ma on na celu oczyszczenie rany. Proszę dajcie znać, jeśli któraś miała...

                                          Czytaj dalej →

                                          Meskie imie miedzynarodowe.

                                          Kochane mamuśki lub oczekujące. Poszukuję imienia dla chłopca zdecydowanie męskiego. Sama zastanawiam się nad Wiktorem albo Stefanem, ale mój mąż jest jeszcze niezdecydowany. Może coś poradzicie? Dodam, ze musi to...

                                          Czytaj dalej →

                                          Wielotorbielowatość nerek

                                          W 28 tygodniu ciąży zdiagnozowano u mojej córeczki wielotorbielowatość nerek – zespół Pottera II. Mój ginekolog skierował mnie do szpitala. W białostockim szpitalu po usg powiedziano mi, że muszę jechać...

                                          Czytaj dalej →

                                          Ruchome kolano

                                          Zgłaszam się do was z zapytaniem o tytułowe ruchome kolano. Brzmi groźnie i tak też wygląda. dzieciak ma 11 miesięcy i czasami jego kolano wyskakuje z orbity wygląda to troche...

                                          Czytaj dalej →
                                          Rodzice.pl - ciąża, poród, dziecko - poradnik dla Rodziców
                                          Logo
                                          Enable registration in settings - general