Miód jest obecny w naszych kuchniach już od pokoleń, co nie pozostaje kwestią przypadku. Wyróżnia się niesamowitym smakiem i potencjałem kulinarnym. Może z powodzeniem zastąpić cukier w herbacie czy też lemoniadzie, jak również stać się kompanem sosów, mięs, sałatek i wielu innych potraw. Warto jednak wiedzieć, że jego pojawienie się w jadłospisie nie powinno być jedynie podyktowane smakiem. Czym jeszcze? Sprawdź!
Jak powstaje miód i co zawiera?
Naturalne miodystanowią mieszaninę nektaru, pyłku roślinnego jak również enzymów, które pochodzą ze śliny pszczół. To efekt ich mozolnej pracy, która składa się z kilku etapów. W telegraficznym skrócie – w pierwszym, robotnice są odpowiedzialne za zbieranie nektaru za pomocą aparatów gębowych i przetransportowanie go do ula. Warto wiedzieć, że już w trakcie przenosin dochodzi do procesu fermentacji. Nektar zostaje umieszczony w plastrach. Wraz z odparowaniem wody, zmienia się jego konsystencja. Kiedy jest już odpowiednia, pszczoły zabezpieczają go za pomocą wosku.
Co wyróżniamy w składzie miodu? Wiele zależy od rodzaju, niemniej jest on do siebie podobny. Przede wszystkim należy wyróżnić wodę i kilkadziesiąt węglowodanów (głównie cukrów prostych) – to właśnie one stanowią około jego 75 procent i to im miód zawdzięcza swój słodki smak. Do tego dochodzi glukoza i fruktoza, a ponadto wiele cennych witamin (w tym C, H, PP i z grupy B), enzymów, białek, związków mineralnych (m.in. potas, żelazo, fosfor, wapń, magnez) i kwasów organicznych.
Czy miód jest kaloryczny? Jako, że w jego składzie dominują głównie cukry proste, można powiedzieć, że tak – jest dość kaloryczny. W 100 gramach znajdziemy nieco ponad 300 kcal. Nie dorównuje on jednak białemu cukrowi. Ten w 100 gramach ma około 405 kcal. Nie warto jednak odżegnywać się od miodu nawet, jeśli jesteś na diecie. Odpowiednio wkomponowany w jadłospis nie powinien wpływać na nadwyżkę kaloryczną. Podchodź jednak do niego ostrożnie, jeśli chorujesz na cukrzycę, bądź borykasz się z problemami dotyczącymi gospodarki cukrowej. Wówczas zalecana jest konsultacja z lekarzem.
Rodzaje miodu – czym się różnią?
Skupiając się na głównym podziale miodów zwraca się przede wszystkim na pochodzenie surowca, z którego powstają. Warto wiedzieć, że o żadnym miodzie nie można powiedzieć, że jest w 100 procentach jednorodny. Nawet, jeśli ul znajduje się na uprawie rzepaku, czy też gryki, pszczoły często zbierają nektar także z innych kwiatów.
Wśród najważniejszych wymieniamy:
- Miód nektarowy – produkowany z nektaru kwiatów roślin miododajnych. Wśród nich wymieniamy gatunkowe, w których przeważa nektar jednej rośliny (m.in. gryczany i rzepakowy), jak również wielokwiatowe.
- Miód spadziowy – pochodzi ze słodkich wydzielin mszycowatych.
- Miód mieszany – nektarowo-spadziowy, bądź też spadziowo-nektarowy.
Wśród podstawowych różnic między miodami wyróżniamy przede wszystkich ich konsystencję, smak, skład i szybkość krystalizacji.
Poznaj właściwości miodu
Dobrej jakości, naturalne miody stanowią znakomite wsparcie dla naszego organizmu m.in. na drodze do walki z infekcjami. Wszystko za sprawą tego, że stanowią cenne źródło przeciwutleniaczy. Miody działają więc przeciwzapalnie, ale nie można również odmówić im właściwości antybakteryjnych. Miód można z powodzeniem określić mianem naturalnego antybiotyku (z zaznaczeniem, że nie zastąpi on farmakoterapii, kiedy jest ona wskazana). Znakomicie sprawdza się w roli uzupełniania leczenia infekcji górnych dróg oddechowych. Pamiętaj jednak o tym, że wiele w tej kwestii zależy od składu miodu i jego pochodzenia.
Na tym jednak dobrodziejstwa z włączenia miodu do diety się nie kończą. Stanowi on bowiem remedium na choroby związane z układem pokarmowym. W razie niestrawności, sięgaj więc po roztwór na jego bazie. Wystarczy dodać do niego ciepłą wodę i gotowe. Ten świetnie poradzi sobie również z zaparciami. Wypij szklankę na czczo i czekaj na efekty.
Jako że miód zawiera antyoksydanty, stanowi znakomite wsparcie dla serca. W jego składzie znajdziesz flawonoidy, które wykazują m.in. działanie przeciwzakrzepowe, przeciwutleniające, przeciwniedokrwienne.
Sięgaj również po naturalny miód, kiedy masz wysoki poziom cholesterolu. Ponadto z uwagi na obecność przeciwutleniaczy, wpływa on pozytywnie na pracę wątroby. Są one pomocne na drodze do zwalczania stresu oksydacyjnego, który przyczynia się często do uszkodzenia komórek w organizmie. Pamiętaj jednak o tym, że w przypadku ciężkich schorzeń, takich jak np. marskość wątroby, czy też wirusowe zapalenie wątroby, konieczne jest wdrożenie odpowiedniego leczenia. Nie możesz traktować miodu w kategorii remedium na nie.
Jak często spożywać miód?
O ile nie ma żadnych oficjalnych medycznych wskazań co do ilości spożywania miodu, o tyle wiadomo, że już jego niewielkie dawki wystarczą, aby Twoja dieta była wzbogacona o wiele cennych substancji odżywczych. Istotne jest jednak to, aby spożywać go w prawidłowy sposób. W praktyce oznacza to, że nie powinieneś dodawać go do potraw o temperaturze powyżej 40 st. C. Powód? Traci on swoje cenne właściwości. Jeśli więc najdzie Cię ochota na sos na bazie miodu, czy też herbatę z jego dodatkiem, upewnij się, że nie są one zbyt gorące.
