Już niedługo narodzi nam się dziecko. To wielka radość, za którą jednak idzie także wielka odpowiedzialność. Maleńkiemu człowiekowi, którego sprowadziliśmy na świat, będziemy winni nie tylko czułą opiekę. Musimy również podejmować roztropne decyzje dotyczące go przez wiele lat, zanim sam stanie się dorosły. Pierwszą z nich będzie wybór właściwego imienia. Jak tego dokonać? Dobrym pomysłem wydaje się rozważenie możliwości wedle ich pochodzenia. Wyjątkowo ciekawym kierunkiem będzie ten celtycki.
Celtyckie imiona żeńskie
Popularnymi żeńskimi iminami celtyckimi są:
- Alana
- Breanna
- Brianna
- Brenda
- Brygida
- Dalia
- Dagmara
- Ella
- Ealasaid
- Ewelina
- Fiona
- Kaja
- Sarina
- Kiliana
- Orghlaith
- Keira
- Sabrina
- Tara
Oczywiście, nie każde celtyckie imię nada się dla polskiej dziewczynki. Jest oczywiste, że Ealasaid czy Orghlaith nigdy nie przyjmą się nad Wisłą. Po prostu nasz język nie jest do tego przystosowany. Ale bez obaw – jest całkiem sporo celtyckich imion, które bez problemu mogą się zaadoptować, albo nawet już to zrobiły. Jednym z nich jest Ewelina. Prawda, że mało kto spodziewałby się po tym imieniu akurat takiego pochodzenia? A jednak. Jego pierwotna wersja to irlandzkie Aibhilín. Przykład pięknego i dostojnego, a wyjątkowo prostego imienia to Nora. Zostało ono niewątpliwie rozsławione przez norweskiego mistrza dramatu, Henrika Ibsena, który właśnie to imię nadał głównej bohaterce swojego niezwykle głośnego dramatu “Dom lalki”. Do kultury masowej przebiło się już niewątpliwie także imię Fiona. W ostatnich latach na pewno zostało spopularyzowane przez serię filmów o Shreku, w którym tak właśnie nazywała się sympatyczna i rezolutna księżniczka, żona głównego bohatera. Niewątpliwie znamy już także Brygidę – imię pochodzące od celtyckiej bogini. Nie można nie wspomnieć wreszcie o dwóch królowych, dwóch bohaterkach pięknych mitów – Ginewrze i Izoldzie. Z mniej dotąd popularnych imion można na pewno zasugerować znaną w świecie anglosaskim Brendę, a także Alanę.
Imiona celtyckie męskie
Popularne męskie imiona celtyckie to:
- Alan
- Artur
- Brajan
- Brandon
- Edward
- Ian
- Kevin
- Patryk
- Tristan
Na początek wypada może wspomnieć o dwóch mitycznych bohaterach, związanych z dopiero co wymienionymi królowymi – słynnym bohaterskim królu Arturze oraz nieszczęśliwie związanym wskutek wypicia zaczarowanej mikstury z żoną swojego wuja, króla Kornwalii Marka, dzielnym rycerzu Tristanie. Artur to zdecydowanie jedno z najczęściej wybieranych imion celtyckiego pochodzenia. Kto zresztą nie słyszał o królu, zamku Camelot, czarnoksiężniku Merlinie, Pani z Jeziora i rycerzach okrągłego stołu? W ostatnim czasie w Polsce zyskują jednak na popularności również inne, dotąd wyraźnie mniej znane imiona pochodzenia celtyckiego. Nad Wisłę docierają one za pośrednictwem kultury anglosaskiej. Warto wśród nich wymienić chociażby Alana, różnie zapisywanego Brajana/Briana/Bryana, Ryana czy Kewina/Kevina. Celtyckie pochodzenie ma również imię Donald, do niedawna kojarzące nam się głównie z sympatycznym Kaczorem z niezwykle popularnych amerykańskich komiksów.
Imiona celtyckie – znaczenie
Celtyckie imiona mają bardzo różne, często zaskakujące znaczenia. Trzeba też jasno powiedzieć, że w przypadku niektórych jesteśmy skazani na domysły i istnieje kilka konkurencyjnych wyjaśnień, o które spierają się znawcy. Pozostańmy więc przy tym, co prawdopodobnie wiemy. Irlandzkie “fionn”, od którego pochodzi Fiona, oznaczało “sprawiedliwy, uczciwy, czysty”. Z kolei . Jeśli zaś chodzi o Alanę, prawdopodobnym źródłosłowem jest “a leanbh” – dziecko. Imię nieszczęśliwej, omal co nie spalonej na stosie, a w końcu tragicznie zmarłej królowej Kornwalii (jak również jej zabójczej rywalki o białych dłoniach), czyli Izoldy, wywodzi się od walijskiego “Essylt” oznaczające “piękna”. To akurat nie jest niespodzianka. Imieniu Tristan często przypisuje się znaczenie “smutny” – po francusku “triste”. Wiemy jednak, że oryginalna, celtycka wersja tego imienia brzmiała Drustan, wywiedzionego od “zgiełk, wrzawa, niepokój”. Jak widać, właściwa interpretacja znaczenia naprawdę może robić różnicę. Kto w końcu chciałby nadawać synowi imię wróżące mu smutek?
Znaczenie imion celtyckich
W przypadku pana zamku Camelot wiemy, że Artur pochodzi od “art” – niedźwiedź. Niewątpliwie mamy więc do czynienia z imieniem dla wojownika. Nietrudno zauważyć, że występuje tu analogia z łacińskim imieniem Ursus o dokładnie tym samym znaczeniu. Co ciekawe i zabawne, imię Donald pochodzi ze złożenia słów “potężny” i “świat”, co razem ma oznaczać “władcę świata”. Być może nie jest więc przypadkiem, że w ostatnich latach kojarzy się nam ono głównie z czołowymi politykami – amerykańskim prezydentem Donaldem Trumpem (mającym zresztą właśnie szkockie korzenie) oraz polskim premierem Donaldem Tuskiem. Imię Kevin z kolei wywodzi się zapewne od irlandzkiego “caomh”, czyli “szlachetny, szlachetnie urodzony”. Podobnie interpretuje się imię Brian – “bre” to “góra”, co ma kojarzyć się z wyniesieniem ponad ogół. Wreszcie imię Ginewry, żony króla Artura, oznaczać miało “białego ducha”, istotę magiczną, nadnaturalną.
Jak widać, jest całkiem sporo ciekawych i udanie wkomponowujących się w polski język i kulturę imion celtyckiego pochodzenia. Znajdziemy wśród nich świetne rozwiązania zarówno dla małej dziewczynki jak dla małego chłopca. Warto zainteresować się możliwościami przedstawionymi w tym tekście, pamiętając również o tym, że to tylko krótki, przystępny przegląd, a pięknych celtyckich imion są dziesiątki.
