Zabawy paluszkowe

Korzyści zabaw paluszkowych dla niemowląt i starszych dzieci

Zabawy paluszkowe są znane już od wielu lat i nie bez powodu wciąż cieszą się takim zainteresowaniem i popularnością. Zabawy paluszkowe wpływają na rozwój dziecka na wielu płaszczyznach, od rozwoju ruchowego, po ćwiczenie pamięci, a także naukę tworzenia skojarzeń. Korzyści ruchowe, jakie maluch czerpie z tego typu zabaw, to przede wszystkim polepszenie zdolności manualnych, nauka poznawania świata poprzez zmysł dotyku, a także lepsze poznanie własnego ciała. Zdolności manualne będą malcowi potrzebne podczas wykonywania precyzyjnych ruchów, na przykład podczas rysowania, malowania, pisania, ale również podczas codziennych czynności takich jak ubieranie się czy podnoszenie i przenoszenie przedmiotów, dlatego warto odpowiednio zadbać o ich rozwój.

Zabawy paluszkowe to również doskonałe ćwiczenie koncentracji i umiejętności skupienia się przez dłuższy czas. Podczas zabawy zaspokajane są również bodźce dotykowe, których maluch potrzebuje, żeby jego układ nerwowy prawidłowo się rozwijał. Oprócz tego, zabawy paluszkowe dają dziecku poczucie bezpieczeństwa i bliskości z rodzicem oraz wyzwalają pozytywne, radosne reakcje malucha. Dzięki powtarzaniu rymowanek i zabawnych wierszyków, dziecko ćwiczy również pamięć, a poprzez ilustrowanie słów ruchami, zapoznaje się z innymi sposobami komunikacji niż mowa, a także poznaje symbolikę gestów.

Dzięki powtarzaniu wierszyków i rymowanek, rozwija się mowa dziecka i wzbogaca się jego słownictwo. Zabawy takie są świetnym, stymulującym rozwój dziecka sposobem na spędzenie czasu, więc koniecznie wprowadź je do swojego repertuaru zabaw. Zabawy paluszkowe możecie stosować już od pierwszych dni życia dziecka, a z czasem maluch będzie coraz aktywniej w nich uczestniczył.

Przykłady zabaw paluszkowych

Warto pamiętać przynajmniej kilka wierszyków, które można wykorzystać podczas zabaw paluszkowych. W takie zabawy możecie bawić się w każdej chwili i nie potrzebujecie do tego praktycznie żadnych zabawek ani akcesoriów.

Deszczyk

Podczas tej zabawy zachęć malca do naśladowania Twoich ruchów.

Pada deszczyk, pada… (delikatnie stukamy palcami)

Coraz prędzej z nieba spada… (stukamy coraz szybciej)

Jak z konewki woda leci. (uderzamy całą dłonią)

A tu błyskawica świeci! (klaszczemy w dłonie nad głową)

Grzmot! (lekko uderzamy pięścią o podłogę albo stół)

Idzie kominiarz po drabinie…

Idzie kominiarz po drabinie… („idziemy” dwoma palcami po pleckach malucha zaczynając od dołu pleców)

Po drabinie… (przesuwamy się coraz wyżej)

Po drabinie…

Fiku – miku już w kominie! (szybko wkładamy rękę pod pachę albo za kołnierzyk dziecka)

Sroczka

Sroczka kaszę warzyła,

Dzieci swoje karmiła. (na wewnętrznej stronie dłoni dziecka rysujemy kółka)

Temu dała na łyżeczce (łapiemy mały palec)

Temu dała na miseczce (łapiemy palec serdeczny)

Temu dała na spodeczku (łapiemy środkowy palec)

Temu dała w garnuszeczku. (łapiemy palec wskazujący)

A dla tego? Nic nie miała! (łapiemy kciuk)

Frr! Po więcej poleciała. (naśladujemy dłonią ruch odlatującego ptaka)

Czapla

Zabawę można powtarzać wiele razy, dopóki się maluchowi nie znudzi.

Chodziła czapla po desce (powoli „idziemy” palcami po rączce dziecka)

Opowiedzieć Ci jeszcze? (na brzuszku albo plecach rysujemy znak zapytania)

Myszka

To jeden z najbardziej popularnych wierszyków, który za każdym razem dostarcza maluszkowi mnóstwo radości. Na słowa wyliczanki „Tu wskoczyła, tu się skryła”, dziecko najpierw chowa rękę pod pachę, a potem za kołnierz osoby, z którą się bawi.

Idzie myszka do braciszka

Tu wskoczyła, tu się skryła.

Raczek

Idzie rak, nieborak („idziemy” palcami wskazującym i środkowym po plecach malucha)

Czasem naprzód, czasem wspak. (poruszamy palcami do przodu i do tyłu)

Idzie rak, nieborak,

Gdy uszczypnie – będzie znak. (delikatnie! szczypiemy skórę dziecka)

Rodzinka

Wymieniając członków rodziny dotykamy kolejnych paluszków dziecka, zaczynając od kciuka.

Ten duży – to dziadziuś,

A obok – babunia,

Ten w środku – to tatuś,

A przy nim – mamunia,

A to jest – dziecinka mała,

A to – moja rączka cała!

Kanapka

To świetna zabawa podczas, której dotykamy plecków dziecka. Po jakimś czasie, gdy maluszek zapamięta ruchy, możesz mówić wierszyk, a dziecko będzie wykonywało gesty na Twoich plecach.

Najpierw chleb pokroję, (delikatnie klepiemy brzegiem dłoni)

Potem posmaruję, (głaszczemy całą dłonią)

Na to ser położę, (przykładamy całą dłoń kilka razy)

Pomidora dołożę, (zaznaczamy na plecach małe kółka)

I posolę, i popieprzę, (przebieramy palcami delikatnie dotykając pleców)

Żeby wszystko było lepsze. (delikatnie masujemy)

Już nie powiem ani słowa, (ugniatamy)

Bo kanapka jest gotowa! (łapiemy dziecko i „zjadamy”)

Głowa, ramiona…

Wyliczankę śpiewamy na melodię „Siekierka, motyka”, najpierw pokazując swoje części ciała, a następnie dotykając rączkami dziecka jego części ciała. Piosenkę można śpiewać kilka razy, za każdym razem nieco szybciej.

Głowa, ramiona, kolana, pięty,

Kolana, pięty, kolana, pięty.

Głowa, ramiona, kolana, pięty,

Oczy, uszy, usta, nos.