Zbyt częste mruganie oczami u dziecka [choroby, przyczyny, leczenie]

Częste mruganie oczami u dziecka to objaw niepokojący zarówno dla rodziców, jak i dla reszty otoczenia. Jego przyczyny mogą być banalne i przemijające, czasami jednak stoi za nim jakieś poważniejsze schorzenie. Warto zatem wiedzieć, co najczęściej oznacza takie wzmożone mruganie, oraz do jakich specjalistów powinniśmy się udać.

Anita

27.01.2021

Częste mruganie oczami u dziecka

Nienaturalnie częste mruganie oczami bywa u dzieci przypadłością powszechniejszą niż można by sądzić. Większość maluchów wyrasta z niej jednak bardzo szybko, nie skłaniając rodziców do drążenia tematu poprzez konsultacje lekarskie. Niestety, czasami uporczywe mruganie pozostaje z naszym brzdącem na dłużej, wywołując w nas reakcję zrozumiałej czujności. Czy coś jest nie tak z oczkami dziecka?

Trudno od razu udzielić wiążącej odpowiedzi. Najlepiej będzie przez parę dni uważnie obserwować malucha pod tym kątem, a dopiero później zdecydować się na konkretne kroki.

Dlaczego dziecko często mruga oczami?

Najbardziej intuicyjnym podejrzeniem w przypadku wzmożonego mrugania są problemy ze wzrokiem. Najmłodsze dzieci nie potrafią jeszcze zakomunikować swoim opiekunom, że coraz gorzej widzą – dlatego właśnie kluczowa wydaje się tutaj umiejętność rodzicielskiej obserwacji. Zwracajmy baczną uwagę na te sytuacje, gdy problem ulega nasileniu; jeżeli dzieje się to np. podczas rysowania albo oglądania ilustrowanej książeczki, z dużą dozą prawdopodobieństwa można wskazać na deficyt wzroku.

Częste mruganie oczami u dziecka bywa również spowodowane zapaleniem spojówek. Na ogół kojarzymy to schorzenie głównie z obecnością białawo-żółtej ropy w kącikach oczu, ale może się ono manifestować także zwiększoną potrzebą mrugania. W tym wypadku jest to mechanizm obronny, mający zapewnić lepsze nawilżenie oka. Zapalenie spojówek nie należy do chorób trudnych w leczeniu – przeważnie wystarczy aplikacja odpowiednich kropli. Przepisze je nam albo okulista, albo nawet pediatra.

Kolejna przyczyna wzmożonego mrugania to niewykryta alergia. U małych dzieci nie da się jeszcze przeprowadzić wiarygodnych testów alergicznych, przez co wychwycenie konkretnego alergenu przychodzi rodzicom z niemałym trudem. Objawem owej utajonej alergii bywa natomiast właśnie częste mruganie oczami.

Mruganie i zaciskanie powiek

Powiedziawszy to wszystko, z pewnością nie należy lekceważyć możliwego psychologicznego podłoża omawianego problemu. Wzmożone mruganie oczami u dziecka wynika często z nadmiernego obciążenia stresem bądź lękiem; wiąże się z sytuacją dużej życiowej zmiany (przeprowadzka, pójście do nowej szkoły/klasy, nieustanne spory rodziców albo ich rozstanie…). Co istotne, charakter owej zmiany niekoniecznie musi być negatywny – czasami problem pojawia się wówczas, gdy kilkulatka spotyka coś nadzwyczaj dobrego.

Częste mruganie oczami u dziecka należy do grupy tzw. tików nerwowych, podobnie jak np. poruszanie głową albo ramionami bądź wydawanie z siebie niekontrolowanych dźwięków. Tiki nerwowe nie są zazwyczaj groźne ze zdrowotnego punktu widzenia, ale same w sobie mogą stanowić dla dziecka kłopot. Sprzyjają bowiem odrzuceniu go przez grupę rówieśniczą, co w przypadku kilkulatków zagraża ich prawidłowemu rozwojowi emocjonalnemu. Z tego powodu rodzice nie powinni bagatelizować zauważonego przez siebie problemu.

Dlaczego dochodzi do powstawania tików nerwowych u dzieci?

Powodów może istnieć co najmniej kilka. Do najczęstszych zalicza się:

ustawiczne odczuwanie lęku lub psychicznego dyskomfortu,
brak wystarczającego oparcia i stabilizacji w środowisku rodzinnym,
przeżyte urazy emocjonalne (traumy).

Czasami źródłem występowania tików jest natomiast niedobór konkretnych witamin. W sytuacjach wątpliwych warto więc zawsze zwracać szczególną uwagę na dietę naszej pociechy.

Mruganie oczami u 3-latka

Nie da się zaprzeczyć, że częściową winę za pogarszanie się wzroku u dzieci ponoszą też sami rodzice. Dla świętego spokoju pozwalają maluchom przesiadywać godzinami przed ekranem telewizora albo komputera, a sami w tym czasie zajmują się własnymi sprawami. Taki stan rzeczy również może się przyczynić do wywołania nadmiernego mrugania oczami u dziecka.

W dzisiejszym świecie trudno byłoby oczywiście zabronić latorośli korzystania ze zdobyczy nowych technologii – tym bardziej, że w epoce koronawirusa nawet szkolne lekcje odbywają się za pośrednictwem internetu. Jeżeli jednak zauważymy symptomy takie jak właśnie intensywne mruganie albo zbliżanie głowy do monitora, powinniśmy być gotowi na nadciągające problemy. Ich lekceważenie mogłoby się okazać tragiczne w skutkach, bo narząd wzroku jest niezwykle czuły (a przez to łatwy do uszkodzenia).

Co robić, gdy dziecko często mruga?

Szybkie mruganie oczami u dziecka nie stanowi podstaw do popadania w panikę. Jak powiedzieliśmy już na samym początku, objaw ten posiada często charakter łagodny i przemijający, nie wymagając jakiejkolwiek specjalistycznej interwencji. Tym bardziej, jeśli dziecko zapewnia nas, że mruganiu nie towarzyszy ani ból oczu, ani ich świąd czy pieczenie.

Zdarzają się jednak także wypadki, kiedy szukanie lekarskiej pomocy jest nieodzowne. Każdy poważniejszy problem z narządem wzroku najlepiej konsultować z okulistą; wizyta u pediatry okazuje się czasami co prawda wystarczająca, nie zawsze jednak potrafi rozwiać wszelkie wątpliwości. W przypadku uczuleń nieznanego pochodzenia warto z kolei zwrócić się do alergologa – zwłaszcza jeżeli nasze domowe obserwacje nie zdołały rozwikłać zagadki uporczywego alergenu.

Mruganie oczami u dziecka bywa jednym z pierwszych sygnałów chorowania na padaczkę. W razie jakichkolwiek podejrzeń powinniśmy się udać na konsultację do neurologa dziecięcego, który zaordynuje właściwe leczenie.

Nasilające się tiki nerwowe to z kolei sprawa dla psychologa. Przeważnie można je wyeliminować za sprawą terapii behawioralnej i wybranych metod relaksacyjnych. W cięższych przypadkach konieczna może się jednak okazać także farmakoterapia, ułatwiająca obniżenie poziomu przeżywanych lęków, a zatem redukująca mruganie oczami u dziecka.