… to ja bede o tobie pamietac. Bede ci swiecic swieczki i kwiaty przynosic. Specjalnie po to przyjade do Polski.”
Takim oto tekstem uraczyla mnie wczoraj moja prawie szescioletnia corka. Kocha mnie, jak myslicie? 😉
Dodam, ze zatkalo mnie porzadnie po uslyszeniu tego. A komentarz wyszedl w kontekscie 13-letniego psa babci, ktory wlasnie ogluchl ze starosci i pewnie nieduzo mu juz czasu zostalo…
20 odpowiedzi na pytanie: Mamo, jak umrzesz…
kocha kocha 🙂
Czyżbyś Ty też powoli głuchła? 😉
Kocha Cię bardzo. Na pewno!
ja jak mialam ciezki okres bardzo zle sie czulam,ledwo nogami poruszalam,bylam w trakcie diagnozowania… to moje blizniaki oznajmily, ze jakbym umarla,to one chca umrzec razem ze mna
O! I to jest dopiero dowod milosci! 🙂
O rany! Ale wzruszające!
mam nadzieję, że kiedyś też usłyszę coś podobnego od mojej córeczki, jak dobrze wiedziec, że dziecko tak bardzo kocha….
Moja pieciolatka ma podobne podejscie do Twojej corki, ale nie mam watpliwosci czy mnie kocha bo napewno i ciebie Twoja rowniez. Bardzo dobrze ze maja takie “łatwe” podejscie do smierci, najwidoczniej temat straty bliskiej osoby jest im zupelnie obcy i w i nie moga nawet sobie wyobrazic wiazacego sie z tym uczucia- ja nie mam zamiaru jej tego uswiadamiac bo po co? Im dluzej w takiej niewiedzy pozostana tym lepiej. U nas gdy tylko pojawia sie temat smierci to rozmawiamy o tym jak o czyms zupelnie oczywistym, nawiazuje do nieba, raju i opisuje ze mozna miec tam co sie chce i robic wszystko na co sie ma ochote. Mam nadzieje ze takie rozmowy ulatwia jej kiedys pozegnanie kogos bliskiego.
to ja się podpiszę.
Dziecko wyraża swoje przywiązanie i miłość najlepiej jak umie. Ja bym te zapewnienia o przynoszeniu kwiatków i świeczek odbierała raczej jako przejaw szczerego oddania, a nie jako lekceważenie tematu 🙂
Także staram się odpowiadac na pytania synka związane ze śmiercią w sposób neutralny, bez emocji.
oj, ja bym nie chciała czegoś takiego usłyszeć
jakoś mnie zaraz ciarki przechodzą
A Ty Jane nie kombinuj, tylko ciesz się, że:
– córa szczera jest 😉
– że się zadeklarowała z tymi kwiatkami i świeczkami, znaczy że jej zależy, bo jakby nie zależalo to by Cię tak nie pocieszała 🙂
Kocha, na pewno kocha, szczególnie w kontekście wypowiedzi mojej ‘mamo jak umrzesz to mi te buty zostawisz bo mi się podobają’.
a mój syne zapytał czy bedzie mógł miec psa…. jak ja umre
(teraz nie moze bo ja mam uczulenie)
podpiszę się
Moja mówi że jak my z mężem umrzemy to będzie sama mieszkać w obu pokojach naszego mieszkania 😉
“… A mój syne zapytał czy bedzie mógł miec psa…. jak ja umre…”
“… Bede ci swiecic swieczki i kwiaty przynosic. Specjalnie po to przyjade do Polski…”
“…mamo jak umrzesz to mi te buty zostawisz bo mi się podobają…”
“…będzie sama mieszkać w obu pokojach naszego mieszkania…”
Nie ma zadnych watpliwosci ! te dzieciece wypowiedzi sa dowodem na to ze zaserwowalysmy im beztroskie dziecinstwo wiec jak moglyby nas nie kochac?! 🙂
no to dorzucę nasz tekst
jakiś czas temu kupiłam lampkę która ma abażur z przeźroczystych koralików
Michałkowi się strasznie spodobała, ciągle stał przy niej i bawił się tymi koralikami
no i kiedyś padło pytanie:
– mamo, a co będzie z tą lampą jak umrzesz?
Spytałam czemu pyta, i chyba się zorientował że pytanie troszkę nie teges bo odpowiedział mi bardzo dyplomatycznie:
– bo wtedy chciałbym żebyś zabrała ją ze sobą, żeby ci było w niebie przyjemnie
Ale ja jestem pewna że cel pytania to był jednak inny 🙂
A że kocha to nie mam żadnych wątpliwości 😀
dobra jest
hehe, dobre
z tego, co tu czytam to wychodzi, ze nie tylko u mojego dziecka pojawila sie tematyka smierci. Uspokaja mnie to, bo to znaczy, ze to jakis normalny etap w rozwoju. Malgosia czesto w zabawach wykorzystuje motyw smierci, np jakas lalka “umrzela” czy cos. Wczesniej protestowalam, ale teraz ograniczam sie tylko do poprawiania jezykowego 🙂
moja maluje mi rysunki i daje różne znaleziska, które mam mieć na zawsze na pamiątkę, nawet gdy umrę i w grobie.
Znasz odpowiedź na pytanie: Mamo, jak umrzesz…