Co to jest heterochromia oczu? Czy to powód do obaw?

Pod niepokojąco brzmiącą nazwą heterochromia, kryje się przypadłość, polegająca na różnobarwności tęczówek. Standardowo, człowiek posiada tęczówki w jednym odcieniu, który warunkowany jest przede wszystkim przez geny. Kiedy oboje rodziców posiada oczy niebieskie, jest bardzo prawdopodobne, że ich dzieci również będą miały taki kolor oczu. Są jędnak bardzo rzadkie przypadki, kiedy tęczówki różnią się od siebie kolorem. Jedno oko może mieć inny kolor/odcień od drugiego, a bywa nawet tak, że w ramach jednego oka i jednej tęczówki, widoczne jest kilka kolorów. Jak to się dzieje i czy jest to powodem do zmartwień?

Judyta Kolbusz

17.07.2018

Heterochromia oczu – co to takiego?

Za kolor naszych oczu odpowiada melanina, barwnik, który produkowany jest przez komórki znajdujące się w tęczówkach oczu. Możemy zauważyć, że u noworodków najczęściej oczy mają kolor niebieski. Jest to spowodowane niedostateczną ilością melaniny. Z biegiem czasu komórki dojrzewają, rozpoczynając produkcję melaniny. Z tego właśnie powodu, bardzo często zdarza się że kolor oczu dziecka z biegiem czasu ulega zmianie.

Objawy heterochromii oczu

Najczęściej melanina rozkłada się w tęczówkach równomiernie i nasze oczy mają jednolitą barwę. Z heterochromią oczu mamy do czynienia wtedy, kiedy dochodzi do zaburzenia rozkładu melaniny. W takim przypadku, jedno oko może mieć jasną barwę, natomiast drugie ciemną. W wyjątkowych sytuacjach dochodzi nawet do tego, że melanina nie rozkłada się równomiernie w obrębie jednej tęczówki, wówczas mówimy o heterochromii iridis. Wówczas w obrębie tęczówki zauważalne są różne odcienie.

Sprawdź też:

Przyczyny występowania heterochromii tęczówek

Najczęściej występowanie heterochromii tęczówek, podobnie jak kolor oczu, związane jest z genami. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że jeżeli jedno z rodziców, posiadające geny dominujące, choruje na heterochromie oczu, to dziecko również odziedziczy tą przypadłość.

Wyróżnia się jednak jednostki chorobowe, w związku z którymi również może pojawić się heterochromia. Należą do nich:

zespół Sturge-Webera;
stwardnienie guzowate;
zespół Waardenburga;
bielactwo;
zespół Parry’ego-Romberga;
nerwiakowłokniakowatość typu I;
choroba Hirschprunga.

Heterochromia najczęściej jest wrodzona, istnieją jednak przypadki, kiedy pojawia się ona w trakcie życia, nazywamy ją wtedy nabytą.

Heterochromia nabyta to powód do zmartwienia

Heterochromia nabyta może być powodem do niepokoju, przede wszystkim dlatego, że jej przyczyną może być poważna choroba. Wśród możliwych przyczyn można wymienić:

urazy gałki ocznej;
stosowanie niektórych leków, szczególnie kropli np. do leczenia jaskry;
stan zapalny tęczówki lub naczyniówki oka;
nowotwór złośliwy tęczówki;

Jeżeli zauważymy u siebie przebarwienie w obrębie tęczówki, powinniśmy niezwłocznie zgłosić się do okulisty, aby sprawdzić jaki jest jego powód i wdrożyć ewentualne leczenie.

Czy heterochromia wymaga leczenia?

Różny kolor tęczówek nie powoduje problemów z widzeniem, dlatego ten stan sam z siebie nie powinien stanowić dla pacjenta problemu, z wyjątkiem estetyki. Ważne jest jednak ustalenie, co jest przyczyną heterochromii. Jeżeli jest to przypadłość genetyczna, nie wymaga wdrażania jakiegokolwiek leczenia. Sytuacja komplikuje się, kiedy powodem występowania różnego koloru tęczówek jest współistniejąca choroba, lub mamy do czynienia z heterochromią nabytą. W takim przypadku, nie wdraża się jednak leczenia samej różnobarwności, lecz zdiagnozowanej choroby. Jeżeli okulista stwierdzi występowanie stanu chorobowego, który doprowadził do powstania heterochromii, wówczas konieczne jest rozpoczęcie kuracji. Jej przebieg uzależniony jest od rodzaju schorzenia.

Heterochromia bywa powodem kompleksów

Występowanie heterochromii może stać się powodem kompleksów czy niskiej samooceny. Różnobarwne tęczówki są bardzo rzadko spotykane, dlatego mogą stać się powodem zwiększonego zainteresowania. Nie każdemu taki stan rzeczy odpowiada. Jeżeli jesteśmy rodzicami dziecka z heterochromią, być może będziemy musieli zmierzyć się, z jego kompleksami i różnego rodzaju problemami w grupie rówieśniczej.

Bardzo ważne jest, aby dziecko miało świadomość, że to nie jest choroba, że nie jest przez to gorsze i nikt nie ma prawa, aby je wyśmiewać czy poniżać. Niestety dzieci bywają bezwzględne i często to co inne, traktują jako gorsze. Jeżeli heterochromia sprawia naprawdę duży problem o podłożu psychologicznym, wówczas można pokusić się o zakup barwnych soczewek, które zapewnią jednolity kolor tęczówek. Kiedy przyjdzie czas i dziecko dojrzeje, samo zdecyduje o tym, czy chce nadal ukrywać swoją przypadłość, czy przekuje ją w swój atut i stanie się ona jego najsilniejszą stroną.

[Zdjęcie główne: depositphotos.com]