Implant antykoncepcyjny: jak to działa, jakie są jego zalety i skutki uboczne
Implant antykoncepcyjny to stosunkowo nowa metoda antykoncepcji. Implant wszczepia się pod skórę, po czym może chronić przed niechcianą ciążą nawet przez 3 do 5 lat. Komu zaleca się stosowanie implantu antykoncepcyjnego, a dla kogo nie będzie to dobre rozwiązanie? Zanim zdecydujesz się na wszczepienie implantu, zobacz jak działa, jakie są jego wady i zalety oraz jak przebiega wszczepienie implantu.
Jak działa implant antykoncepcyjny?
Implant antykoncepcyjny ma postać elastycznego pręcika o szerokości 2 mm i długości 4 cm. Implant nie zawiera estrogenu, a jego działanie opiera się na wydzielaniu progesteronu. Dzięki temu, że implant nie zawiera estrogenu, jest metodą bezpieczniejszą od tabletek czy innych środków, których działanie opiera się na wydzielaniu tego hormonu. Jeden implant działa przez okres od pół roku do 5 lat i jest jedną z najbardziej skutecznych metod zapobiegania ciąży. Dzięki temu, że implant znajduje się pod skórą, bez względu na warunki zewnętrzne w organizmie utrzymywany jest stały poziom progesteronu, co zmniejsza ryzyko wystąpienia efektów ubocznych.
Przez cały czas, przez który implant pozostaje pod skórą, do organizmu dostają się stałe, niskie dawki progesteronu. Podwyższenie poziomu tego hormonu powoduje zaprzestanie owulacji, wpływa na zagęszczenie śluzu pochwowego, przez co plemniki nie mogą dostać się do komórki jajowej, aby ją zapłodnić, a także hamuje dojrzewanie endometrium. Po okresie, w którym uwalniany jest progesteron, implant wyjmuje się i wymienia na nowy. Czasami może zajść potrzeba wcześniejszej wymiany implantu albo jego całkowitego usunięcia. Implant jest odwracalną metodą zapobiegania ciąży, bowiem praktycznie w każdym momencie można go wyjąć.
Kto może stosować implant antykoncepcyjny?
Jak w przypadku każdej z metod antykoncepcji, istnieją wskazania oraz przeciwwskazania do stosowania implantu. Implant antykoncepcyjny może być stosowany między innymi przez kobiety, które z różnych powodów nie mogą stosować pigułek antykoncepcyjnych. W przeciwieństwie do pigułek, implanty mogą być stosowane przez kobiety cierpiące na takie przewlekłe choroby, takie jak cukrzyca czy nadciśnienie. Implant antykoncepcyjny może zostać wszczepiony nawet kobiecie z ryzykiem wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej, chociaż w tym przypadku konieczne są regularne kontrole lekarskie, mające na celu wykluczenie rozwoju choroby.
Implant mogą stosować również kobiety palące oraz powyżej 35. roku życia, a także pacjent ze znaczną nadwagą, która wyklucza stosowanie innych metod antykoncepcji, takich jak plastry antykoncepcyjne. Co więcej, ze względu na to, że progesteron zawarty w implancie nie ma wpływu na pokarm, implant może zostać wszczepiony kobiecie karmiącej piersią.
Ważną zaletą implantu antykoncepcyjnego jest to, że nie trzeba o nim pamiętać, tak jak o codziennym przyjmowaniu pigułek, więc jest to dobre rozwiązanie dla zapominalskich kobiet. Ze względu na to, że w przypadku implantu, w procesie wchłaniania ominięty zostaje układ pokarmowy, skuteczność implantu nie jest w żaden sposób zaburzona przez choroby układu pokarmowego, takie jak biegunka czy wymioty. Poza tym, skuteczność implantu nie zmniejsza się po zażyciu pewnych leków, antybiotyków, czy po spożyciu niektórych pokarmów.
Jakie są wady i działania niepożądane implantu antykoncepcyjnego?
Głównym skutkiem ubocznym, jaki może wystąpić po wszczepieniu implantu antykoncepcyjnego są nieregularne miesiączki, a u niektórych kobiet (szacuje się, że u około 20% kobiet stosujących implant antykoncepcyjny) całkowity brak miesiączkowania. Cykl miesięczny można próbować regulować za pomocą odpowiednich środków farmakologicznych. Ze względu na to, że implant nie wydziela estrogenu, ryzyko wystąpienia innych skutków ubocznych jest minimalne. Skutki uboczne, które wiążą się ze stosowaniem praktycznie każdego rodzaju antykoncepcji hormonalnej, to między innymi pojawienie się trądziku, bóle brzucha, bóle głowy, migreny, nudności, upławy, zapalenie pochwy, obniżenie libido, bolesność piersi, zwiększenie masy ciała oraz częste zmiany nastroju.
Bardzo istotne jest również to, że implant antykoncepcyjny nie chroni przed zarażeniem się chorobami przenoszonymi drogą płciową, więc nie stanowi odpowiedniego zabezpieczenia podczas stosunku z nieznanym partnerem.
Kto nie powinien stosować implantu antykoncepcyjnego?
Implant antykoncepcyjny nie może zostać wszczepiony kobietom, które nie ukończyły jeszcze 18. roku życia. Przeciwwskazaniem do stosowania implantu jest ostra choroba wątroby, złośliwe oraz niezłośliwe guzy wątroby, rak sutka albo podejrzenie choroby nowotworowej, żylna choroba zakrzepowo – zatorowa, zakrzepowe zapalenie żył, nieuzasadnione krwawienie z dróg rodnych, a także nadwrażliwość na którykolwiek składnik znajdujący się w implancie.
Na czym polega założenie implantu?
Implant antykoncepcyjny może być wszczepiony jedynie po konsultacji z lekarzem ginekologiem i zazwyczaj wszczepienie implantu musi być poprzedzone wykonaniem odpowiednich badań.
Zabieg wszczepienia implantu trwa zaledwie kilka minut i jest podobny do podania zastrzyku. Na początku skórę pacjentki znieczula się miejscowo, po czym wprowadzany jest implant. U kobiet praworęcznych implant umieszcza się pod skórą ramienia lewej ręki, natomiast u kobiet leworęcznych, na ramieniu prawej ręki. Implant wszczepiany jest po wewnętrznej stronie ramienia i jest praktycznie niewidoczny, jednak wyraźnie wyczuwalny pod palcami. Dzięki temu, można sprawdzić, czy implant nie zmienia położenia i nie przesuwa się w niepokojący sposób. Mimo tego, że implant można bez problemu wyczuć i zlokalizować, nie powinien on wywoływać uczucia dyskomfortu. Prawidłowo umieszczony nie powinien się przemieszczać ani przekręcać.
Implant antykoncepcyjny jest najbardziej skuteczny, gdy zostanie założony w ciągu pierwszych pięciu dni cyklu, najlepiej, gdy rozpoczyna się krwawienie okresowe. Mimo to, implant można wszczepić również w innym dniu cyklu, jednak wówczas przez siedem dni od założenia implantu należy stosować dodatkowe metody antykoncepcji, takie jak na przykład prezerwatywy.
Usunięcie implantu, tak jak jego wszczepienie, przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. W celu usunięcia implantu w skórze wykonuje się niewielkie nacięcie, po czym implant wyjmuje się, a na rękę zakładany jest opatrunek uciskowy. Najczęściej po wyjęciu implantu nie ma konieczności zaszywania powstałej ranki, ponieważ jest ona na tyle mała, że po pewnym czasie goi się sama. Implant może zostać usunięty praktycznie w każdym momencie. Po usunięciu implantu antykoncepcyjnego, kobieta jest gotowa do zajścia w ciążę zazwyczaj już w następnym cyklu menstruacyjnym po wyjęciu implantu.
Kiedy może być konieczne wcześniejsze usunięcie albo wymiana implantu?
W niektórych przypadkach może zajść konieczność wcześniejszego usunięcia implantu lub wymiany implantu na nowy. Implant należy usunąć, jeśli u pacjentki zauważa się poważne skutki uboczne, takie jak na przykład depresja. Wymiana implantu wcześniej niż na 3 lata po wszczepieniu, jest wskazana u kobiet otyłych, ponieważ po tym czasie skuteczność implantu spada.
Zobacz także:
