Zbliżające się wielkimi krokami święta Bożego Narodzenia są świetnym pretekstem, by wspólnie narysować drzewo genealogiczne rodziny. Zamiast po raz setny oglądać świąteczną ramówkę telewizji, chwyćmy rodzinny album ze zdjęciami i do dzieła! To zajęcie będzie świetną zabawą, a przy okazji być może dowiecie się o rodzinnych tajemnicach, o których nie mieliście pojęcia. Jak narysować drzewo genealogiczne? To proste!

Jak narysować drzewo genealogiczne?

Zastanawiając się, jak zrobić drzewo genealogiczne, możecie sięgnąć po dostępne online wzory, szablony i programy. Na nic się jednak nie zdadzą, jeśli wcześniej nie przygotujecie się do zadania. By to zrobić potrzebujecie kartki papieru i długopisu. Teraz wyznaczcie członka rodziny, dla którego rozrysujecie drzewo. Nie musi to być jedna osoba – może być też np. rodzeństwo. Co więcej istnieją dwa sposoby rysowania drzewa genealogicznego: zaczynając od najstarszego lub od najmłodszego członka rodziny.

Gdy już zdecydujemy, od kogo planujemy zacząć, powinniśmy wypisać wszystkich członków rodziny wraz z ich datami urodzenia i (jeśli taka miała miejsce) śmierci. Warto od razu zaznaczać też stopień pokrewieństwa. Nasze drzewo może być bardzo uproszczone i zawierać jedynie rodziców i dziadków. Chcąc jednak dokładnie odwzorować relacje rodzinne, warto wypisać również braci, siostry oraz ich rodziny. To wszystko to na razie luźne notatki. Dopiero po ich zgromadzeniu możemy przystąpić do właściwej pracy.

Drzewo genealogiczne rodziny

Takie gromadzenie informacji może trwać znacznie dłużej niż pierwotnie założyliście, bo z każdym członkiem rodziny wiążą się wspomnienia i (często niesamowite!) historie. Nasi rodzice i my będziemy mieli wiele do opowiedzenia najmłodszym członkom rodziny i być może po raz pierwszy w życiu zdamy sobie sprawę z tego, jak ulotne są wspomnienia. Jak niewiele wiemy o własnych krewnych i jak wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi.

Przykłady? Moja mama po dziś dzień zastanawia się, co jej dziadek na początku XX wieku robił w Ameryce. Wspomina przy tym stojący na strychu ogromny kufer podróżny. Historia jest o tyle niesamowita, iż pradziadek mieszkał ponad sto lat temu w maleńkiej wsi na Polesiu zasiedlonej przez zaledwie kilku mieszkańców. Jak stamtąd trafił do Stanów Zjednoczonych? To już pewnie na zawsze pozostanie zagadką…

Tworząc drzewo genealogiczne rodziny zapewne odkryjemy niejedną wartą zapisania historię: dziadków walczących w powstaniach czy krewnych uciekających z łagrów w pociągach z węglem. Wielkie miłości i rodzinne niesnaski. Niespisane wkrótce ulecą i ulegną zapomnieniu. Szkoda, bo niejedna z nich mogłaby posłużyć jako scenariusz do filmu: akcji, grozy lub komedii romantycznej.

Drzewo genealogiczne wzór

Jak wspomniałam są dwa wzory drzewa genealogicznego: zaczynającego się od najstarszej i najmłodszej osoby w rodzie. Rozważmy tę drugą opcję. Jeśli się na nią zdecydujesz, na dole drzewa powinien znaleźć się najmłodszy członek rodziny i jego rodzeństwo. Jeden stopień wyżej należałoby umieścić jego rodziców wraz z rodzeństwem, a w dalszej kolejności dziadków, pradziadków i tak dalej. Poszczególne osoby łączymy między sobą gałęziami symbolizującymi relacje zachodzące pomiędzy nimi oraz opisujemy symbolami:

  • „*” – data urodzenia,
  • „+” – data śmierci,
  • „x” – data ślubu, po której należy podać imię żony lub męża danej osoby.

Trudne relacje rodzinne

Przy okazji rysowania drzewa genealogicznego rodziny warto przypomnieć sobie dawne nazwy jej członków, bo o ile większość z nas wie, kim jest kuzyn lub stryj, niewiele osób pamięta nazwę pociotek, czyli brat cioteczny ewentualnie bratanek lub siostrzeniec żony. Zapomnieniu uległ też świekr czy synowica. Jakie jeszcze nazwy członków rodziny warto sobie przypomnieć?

  • Brat żony to dzisiejszy szwagier. Do końca XVI w. nazywano go szurza;
  • Mąż siostry – szwagier, do końca XVI w. mówiono na niego swak;
  • Siostra żony to szwagierka, ale na siostrę męża do połowy mówiono zełwa, zołwa;
  • Brat męża – szwagier. Do poł. XVIII w. wołano go dziewierz;
  • Na żonę brata (bratową) do poł. XVII w. mówiono jątrew;
  • Brat ojca to stryj, obecnie częściej wuj. Prawidłowo określenie „wuj” odnosi się do brata matki;
  • Żona brata ojca – stryjna, a po XIX w. stryjenka. Dzisiaj najczęściej mówimy do niej „ciociu”;
  • Żona brata matki – wujenka, obecnie również najczęściej ciotka. Tymczasem prawidłowo słowo „ciotka” odnosi się do siostry matki lub ojca;
  • Ojciec żony to teść, a matka teściowa, ale już ojciec męża – świekr, zaś matka męża – świekra;
  • Syn brata ojca to brat stryjeczny, obecnie częściej – kuzyn.
  • Córka brata ojca to siostra stryjeczna, a nie kuzynka.
  • Syn brata matki – brat wujeczny, obecnie częściej nazywany bratem ciotecznym (choć i to określenie wychodzi z użycia).
  • Córka brata matki – siostra wujeczna, obecnie częściej nazywana siostrą cioteczną.

Tworzenie drzewa genealogicznego rodziny może być świetną zabawą. Po narysowaniu schematu pozostaje nam tylko dorysowanie gałęzi i ozdobnych listków. Tę ostatnią część na pewno chętnie wykonają dzieci. To może być prawdziwe drzewo, np. dąb albo zupełnie fantazyjne. Skąpane w wiosennej zieleni lub pełnie jesiennych barw. Wiecie już, jak narysować drzewo genealogiczne Waszej rodziny?