Jakie są objawy rwy udowej? Jak złagodzić ból?

Objawy rwy udowej

Rwa udowa to rodzaj zespołu korzeniowego dotyczącego dolnego odcinka kręgosłupa, który swoją obecność manifestuje w charakterystyczny sposób. Dominujący jest ból w towarzystwie parestezji, odczuwanych jako drętwienie lub mrowienie. Może on być zlokalizowany miejscowo bądź rozchodzić się wzdłuż nerwu udowego od okolicy biodra poprzez przednią część uda w kierunku dystalnym. Dodatkowo można zauważyć osłabienie siły mięśniowej i trudności w chodzeniu. Powszechne jest także zniesienie czucia w przebiegu dermatomów nerwu udowego. 

Objawy rwy udowej są najczęściej jednostronne, a ich nasilenie uwarunkowane jest etiologią ucisku czy podrażnieniem korzeni w okolicach kręgosłupa lędźwiowego. Dokuczające dolegliwości mogą nasilać się podczas kichania bądź kaszlu. W diagnostyce funkcjonalnej rwa udowa powoduje także ujemny tzw. objaw Lasègue’a i dodatni objaw Mackiewicza, dzięki czemu można ją różnicować z rwą kulszową ze względu na różną lokalizację gałęzi nerwów. Pomimo niepokojących dolegliwości neurologicznych rwa udowa zwykle dobrze rokuje po wprowadzeniu wczesnej i kompleksowej rehabilitacji, jednak ma ona tendencję do nawracania, dlatego niezbędna jest także profilaktyka w okresach remisji choroby.

Łagodzenie bólu

Czas trwania ataku rwy udowej warunkuje wiele czynników. Zdarza się, że objawy ustępują samoistnie w ciągu kilku dni, jednak nie oznacza to wyzdrowienia. Aby atak nie powrócił, niezbędne są regularna rehabilitacja oraz odpowiednie postępowanie zachowawcze. Nierzadko jednak dolegliwości utrzymują się wiele tygodni. Bywa tak, że rwy udowej nie sposób uniknąć, ale można złagodzić jej przebieg i przyspieszyć rekonwalescencję.

Ulgę w ostrej fazie może przynieść odpoczynek w odpowiednich pozycjach ułożeniowych. Są one dobierane osobniczo, w zależności od preferencji chorego. Ich istotą jest odciążenie uciśniętych włókien nerwowych nerwu udowego. Cenne może okazać się leżenie na boku z podciągniętymi kolanami do klatki piersiowej czy leżenie na wznak. Leczenie warto uzupełnić o lek z właściwościami przeciwbólowymi i przeciwzapalnymi. Pomocne bywają ciepłe kąpiele i miejscowy masaż kręgosłupa.

Po ustąpieniu najbardziej uciążliwej fazy choroby konieczna jest fizjoterapia. To jedna z najważniejszych metod leczenia i profilaktyki rwy udowej. Obejmuje przede wszystkim wiele różnorodnych zabiegów fizykalnych, terapię manualną z masażem tkanek głębokich i technikami neuromobilizacji oraz ćwiczenia ruchowe. Nie mniej ważna jest edukacja zdrowotna, dotycząca postępowania zachowawczego. W jej przebiegu chora osoba dzięki treningom funkcjonalnym nabywa wiedzę i umiejętności praktyczne w zakresie bezpiecznego dźwigania i podnoszenia ciężarów, odpoczynku i relaksacji czy wykonywania prac domowych.