Ballada “Romantyczność” to jeden z najważniejszych utworów Mickiewicza i jednocześnie dzieło, które stało się symbolicznym początkiem polskiego romantyzmu. Uczniowie zapoznają się z nim najczęściej w drugiej klasie szkoły średniej. Aby zrozumieć problematykę, niezbędne jest zapoznanie się z kontekstem historycznoliterackim. O czym jest “Romantyczność” Adama Mickiewicza? “Romantyczność” Adam Mickiewicz – poznaj opracowanie tej lektury.
Ballada “Romantyczność” to jedno z najważniejszych dzieł okresu romantyzmu w Polsce. Powstał w 1821 roku, ale został wydany dopiero rok lata później, gdy Mickiewicz dołączył go do tomu „Ballady i romanse”.
Utwór opowiada o dość nietypowym i smutnym zdarzeniu, które miało miejsce na rynku jakiegoś niewielkiego miasteczka. Młoda kobieta o imieniu Karusia nie może pogodzić się ze stratą ukochanego Jasieńka i widzi ducha zmarłego, a nawet próbuje z nim rozmawiać. Wokół dziwnie zachowującej się i rozpaczającej dziewczyny szybko zaczynają gromadzić się gapie.
Wiejska gromada wierzy dziewczynie i zaczyna jej współczuć, a także modlić się. Świadkiem zdarzenia jest również pewien starzec, który stara się przekonać zgromadzonych, że takie zjawiska nadprzyrodzone nie istnieją. W polemikę z nim wchodzi narrator, który zarzuca mu brak empatii, zrozumienia i serca dla prostego ludu i respektu wobec tajemnicy ludzkiej duszy.
Ballada “Romantyczność” – bohaterowie:
Zobacz: Wesele – test z lektury. Sprawdź, jak dobrze znasz tę klasykę literatury polskiej
Sprawdź: Mitologia Parandowskiego. Poznaj najważniejsze wątki i postacie. Które mity trzeba znać?
Ballada Adama Mickiewicza „Romantyczność” jest uznawana za manifest programowy polskich romantyków, a wydany w 1822 roku zbiór o tytule “Ballady i romanse” stanowi symboliczny początek romantyzmu w naszym kraju.
Jest to utwór szczególny, ponieważ prezentuje polemikę pomiędzy pokoleniem oświecenia a przedstawicielami nowego światopoglądu – romantycznego. Na początku wieku XIX dyskusja między romantykami a klasykami była niezwykle zacięta.
Starzec reprezentuje światopogląd oświecenia, postrzega świat w sposób naukowy i nie wierzy w nic, czego nie da się poznać empirycznie i sprawdzić. Patrzy więc na Karusię jak na osobę obłąkaną, odrzuca istnienie jakichkolwiek zjawisk nadprzyrodzonych. Narrator, przedstawiciel młodego pokolenia, nie zgadza się z nim. Jego zdaniem metody naukowego poznania (symbolizowane przez “szkiełko i oko”) nie docierają do prawdy o świecie. Uważa, że najlepszą drogą poznania jest kierowanie się uczuciami i wiarą. Przyjmuje, że istnieją takie tajemnice i siły pozaziemskie, których nie da się zgłębić metodami naukowymi.
Zobacz: Co się stało z Jagną po wygnaniu? Finał powieści różni się od ekranowych adaptacji
Zrozpaczona po stracie ukochanego Karusia, lud zgromadzony na rynku, starzec oraz narrator.
Jest to literackie ujęcie dyskusji pomiędzy romantykami a klasykami, czyli zderzenie światopoglądu romantycznego z oświeceniowym.
Czas i miejsce akcji nie są do końca sprecyzowane. Wiadomo jedynie, że zdarzenie ma miejsce na rynku małego miasteczka, w środku dnia.
Wczoraj pisałam o tym co powinno znajdować się na wiejskim stole weselnym i jak ten stół wiejski powinien wyglądać. Dzisiaj skoncentruję się na zwykłych stołach weselnych. Jak powinny wyglądać stoły...
Czytaj dalej →Przystrojenie domu Panny Młodej oraz ewentualnie Pana Młodego leży w kwestii świadków. Przynajmniej taka jest tradycja. Nie musimy się jej sztywno trzymać. Często zdarza się, że to sami zainteresowani, czyli...
Czytaj dalej →Bukiety ślubne są dobierane do sukni, dodatków i makijażu Panny Młodej oraz do garnituru Pana Młodego. Mogą też nawiązywać do wystroju sali lub kościoła. Na rozmowę z florystą albo kwiaciarką powinnaś...
Czytaj dalej →
