Badanie AFP: co to jest?
Skrót AFP pochodzi od pełnej nazwy substancji: alfa-fetoproteiny. Jest to białko płodowe, które pojawia się w krwi kobiety w czasie ciąży. Oprócz tego towarzyszy ono stanom patologicznym, do których zalicza się głównie nowotwór jajników, jąder i wątroby.
AFP i test potrójny
Test potrójny to jedno z nieinwazyjnych badań prenatalnych. Jego wynik wskazuje, czy u nienarodzonego maleństwa występuje ryzyko występowania wad genetycznych. Test wykonuje pomiędzy 14 a 20 tygodniem ciąży. Oprócz poziomu alfa-fetoproteiny, sprawdzany jest również poziom estriolu oraz gonadotropiny kosmówkowej.
AFP jest białkiem płodowym, które wytwarzane jest początkowo przez pęcherzyk żółty, a następnie – gdy ten już zaniknie – przez przewód pokarmowy oraz wątrobę nienarodzonego dziecka. Zbyt wysoki jego poziom może sygnalizować, że u dziecka wystąpią zespół Downa lub zespół Edwardsa. Za pomocą stężenia AFP we krwi diagnozuje się również wady cewy nerwowej.
Badanie AFP jest badaniem z krwi. Pobiera się ją jak do każdej standardowej morfologii. W warunkach laboratoryjnych badana jest surowica pod kątem ilości cząsteczek białka w danej jednostce płynu surowiczego.
Badanie AFP: normy w ciąży
U kobiety w ciąży stężenie AFP nie powinno przekraczać 120 ng/ml. W zależności od tygodnia ciąży, wynik ten może się wahać od 50 ng/ml do 100-110 ng/ml.
AFP a nowotwór
Podwyższony poziom AFP, jak już zostało wspomniane, towarzyszy ciąży lub obecności komórek nowotworowych wątroby, jajnika lub jąder. AFP jest jednym z markerów tych schorzeń. Markery są to antygeny pojawiające się w reakcji na obecność zmienionych chorobowo komórek, z którymi organizm osoby chorej walczy. U osób zdrowych normy AFP wynoszą do 15,0 ng/ml. Zwiększony poziom wymaga dalszej diagnostyki w kierunku wymienionych wyżej nowotworów. Rzadziej pojawia się przy nowotworach układu pokarmowego, piersi, a także przy chłoniakach.
