Legenda o powstaniu państwa polskiego dla dzieci. Zapoznaj najmłodszych z baśniowymi początkami Polski!

Legenda o powstaniu państwa polskiego dla dzieci

Legendy to bogate źródło wiedzy wiedzy na temat kultury danego narodu. W Polsce niemal każdy region posiada lokalne historie przekazywane z pokolenia na pokolenie. Do najsłynniejszych należą m.in. te z Małopolski o Smoku Wawelskim czy Lajkoniku, a także te warszawskie – o Warsie i Sawie, Bazyliszku. Na Kujawach opowiada się historię o Piaście Kołodzieju, a w świętokrzyskim – o czarownicach z Łysej Góry. Jest jednak jedna legenda, która łączy wszystkie regiony Polski – opowieść o Lechu, Czechu i Rusie.

Historia o trzech braciach to w rzeczywistości nie tylko legenda o powstaniu Polski dla dzieci i nie tylko, ale także opowieść o innych narodach słowiańskich i naszych związkach z nimi. Zapoznanie najmłodszych z tą legendą będzie więc również dobrą okazją do zaznaczenia, kim są dla nas nasi sąsiedzi i dlaczego możemy nazywać ich bratnimi narodami.

Zobacz: Jakie planety odwiedził Mały Książę? Kim byli ich mieszkańcy? Poznaj najważniejsze informacje!

Legenda o Lechu, Czechu i Rusie – streszczenie

Legenda o Lechu, Czechu i Rusie w skrócie opowiada o żyjących przed wieloma wiekami plemionach Słowian. Społeczności te żyły spokojnie, w zgodzie ze sobą, wspierając się nawzajem. Przewodzili im trzej bracia: Lech, Czech i Rus. Ponieważ władcy byli mądrzy i sprawiedliwi, ludziom żyło się dostatnio i bezpiecznie. Z czasem jednak plemiona rozrastały się coraz bardziej – ludności przybywało, dlatego zaczęło brakować im miejsca i zasobów. Aby rozwiązać ten problem bracia po długich naradach postanowili wyruszyć na wędrówkę w poszukiwaniu nowych ziem dla swoich ludów.

Chociaż droga była bardzo niebezpieczna, wszyscy dzielnie zmierzali do celu, pokonując rwące rzeki i lasy pełne dzikiej zwierzyny. Wiary swoim ludziom dodawali mądrzy władcy, dzięki którym nikt się nie poddawał. Po wielu tygodniach wędrówki dotarli do miejsca, które pełne było urodzajnych ziem i rzek. Tam postanowił pozostać Rus i wraz ze swoim ludem założyć nową osadę. Tak też się stało i bracie z żalem się rozstali. Minęło znów trochę czasu, a dwaj pozostali bracia zawędrowali w okolice gór. Wówczas Czech poinformował Lecha, że zamierza osiedlić się tutaj, ponieważ kocha słońce, a w górskich obszarach jest mu do niego bliżej. Lech ruszył więc w dalszą sam.

Po kolejnych wielu dniach wędrówki zmęczeni podróżnicy zatrzymali się, żeby odpocząć. Okazało się wówczas, że otacza ich okolica bardzo bogata w zasoby naturalne – urodzajne gleby, rzeki pełne ryb i lasy pełne roślinności i zwierzyny. Lech pomyślał, że to idealne miejsce na założenie osady, gdy wtem na niebie zauważył wielkiego, białego orła, który wylądował na gnieździe znajdującym się na szczycie okazałego dębu. Ród Lecha uznał to za znak i na cześć tego wydarzenia utworzono w tym miejscu gród nazywany Gnieznem (od słowa “gniazdo”).

Legenda o Lechu, Czechu i Rusie dla dzieci – tekst

Zbigniew Dmitroca, Legenda o założeniu Gniezna

W czasach, gdy wszędzie
Las gęsty rósł,
Żyli trzej bracia:
Lech, Czech i Rus.

Pewnego razu
Bracia Słowianie
Ruszyli w drogę
Niespodziewanie.

Wiele tygodni,
Dni oraz godzin
Szukali ziemi
Dla swoich rodzin.

Lech raz popatrzył
Prosto przed siebie,
Białego orła
Ujrzał na niebie.

Powiedział braciom:
– To dobry znak,
Zostanę tutaj,
Gdzie mieszka ptak.

Tu, gdzie się gnieździ
Ten biały orzeł,
Moje rodzinne
Gniazdo założę.

Legenda o Lechu, Czechu i Rusie – tekst autorstwa Mariusza Strzeleckiego

Dawno temu plemiona Słowian zamieszkiwały dalekie krainy. Żyli w dobrobycie i w zgodzie ze sobą. Na czele trzech największych i najpotężniejszych rodów stali trzej bracia: Lech, Czech i Rus. Ludzie cieszyli się z wielkiej mądrości swych przywódców, a dobrobyt jaki nastał za ich panowania spowodował, iż plemiona słowiańskie znacznie się rozrosły. Niestety wraz ze wzrostem ilości ludności zaczęło brakować ziaren z pobliskich pól, zwierzyny w lasach oraz ryb w rzekach. Ludzie zaczęli obawiać się głodu. Bracia dostrzegli ten problem i postanowili naradzić się co można z tym zrobić. Długo debatowali, aż w końcu postanowili poszukać nowych ziem dla swoich rodów.

Na drugi dzień zwołali swoje rodziny i przyjaciół i obwieścili co postanowili. Początkowo ludziom nie spodobał się pomysł braci, ale zaufali ich mądrości i decyzjom. Najbliższe dni rody spędziły na przygotowaniach do wyprawy. Pakowali swój dobytek i wznosili modły do swoich bóstw o powodzenie poszukiwań nowych ziem. Przyszedł w końcu dzień w którym opuścili swoje domostwa. Przodem jechali zbrojni, aby sprawdzać jakie niebezpieczeństwa czekają wędrowców. Za wojami jechały wozy ze starcami, kobietami i dziećmi oraz całym dobytkiem rodów słowiańskich. Na końcu jechał znów mały oddział straży, aby zapewnić bezpieczeństwo podróżników również za ich plecami.

Droga była ciężka. Czasem trzeba było przebrnąć rwące rzeki, czasem przepędzić atakujące watahy wilków lub dzikich plemion. Czasem podróżujący musieli przedzierać się przez gęste puszcze, w mrokach  których czaiły się tajemnicze stwory. Słowianie ufali jednak swoich przywódcom Lechowi, Czechowi i Rusowi, a dla ich wsparcia jeszcze mocniej modlili się do swoich bóstw i uparci dążyli przed siebie.

Po wielu tygodniach znaleźli się wśród bezkresnych, żyznych równin, wśród których błyszczały w słońcu wody wielu rzek. Podczas postoju Rus rzekł do braci:

– Moi ludzie są już zmęczeni podróżą. Czujemy, iż te stepy są nam pisane i tu będzie nasz dom. Tu zostaniemy i założymy naszą osadę.
Lech i Czech pożegnali się z bratem, przysięgli, że jeszcze kiedyś się spotkają i ruszyli w dalszą podróż. Postanowili ruszyć za słońcem stojącym w zenicie, gdyż starszy z braci Czech lubił ciepło dawane przez promienie słoneczne.

Po wielu dniach podróży dotarli do wielkiej góry. Rozbili obóz u jej stóp. Przyszedł wtedy Czech do Lecha i tak mówi:
– Wiesz dobrze jak kocham słońce, a z tej góry będę miał bliżej do jego promieni. Ziemie są tu bardzo urodzajne. Tu zostaniemy i założymy osadę dla mego ludu.

Trudno było Lechowi opuścić brata, ale wiedział, że w końcu i on znajdzie swoje miejsce. Po kilku dniach pożegnał Czecha, przypomniał o przysiędze jaką złożyli jeszcze z Rusem, iż pewnego dnia się spotkają i ruszył w dalszą podróż. Po wielu dniach rozbili obóz i zaczęli przygotowywać posiłek. Lech rozejrzał się po okolicy. Ujrzał rzeki pełne ryb, bory pełne zwierzyny i ziemie nie mniej żyzne jak te Czecha i Rusa. Spojrzał na swoich ludzi, dostrzegł ich zmęczenie ciągła podróżą i tak do nich przemówił.

– Nadszedł kres naszej podróży. Czuję, iż to jest nasze miejsce i tu powinniśmy zostać. Tu założymy naszą osadę.
Ludzie ucieszyli się bo byli już bardzo strudzeni, jednak pragnęli, aby bóstwa dały im znak, iż jest to faktycznie koniec ich podróży. W tym też momencie gdzieś z góry rozległ się głośny okrzyk. Słowianie unieśli głowy, aby zobaczyć skąd on dobiega i ujrzeli wielkiego białego orła lądującego w gnieździe na szczycie ogromnego dębu. Widok zapierał dech w piersiach. Biel piór ptaka odcinała się pięknie na tle czerwieni nieba i zachodzącego właśnie słońca. Nikt nie miał wątpliwości, iż jest to znak na który czekali.

W miejscu w którym rozbili obóz zbudowano gród. Na cześć ptaka, który zakończył ich wędrówkę nadano osadzie kształt orlego gniazda i nazwano Gnieznem, zaś biały orzeł na tle czerwieni stał się godłem rodu Lecha, a później całego państwa polskiego, któremu ów ród dał swój początek.

Sprawdź: Kim był Święty Mikołaj? Przedstawiamy życie Świętego Mikołaja

Legenda o Lechu, Czechu i Rusie – historyjka obrazkowa

Legendy o Lechu, Czechu i Rusie nie trzeba wcale przekazywać dzieciom w formie pisanej, która jest z reguły mniej atrakcyjna i słabiej przemawiająca do wyobraźni. Można równie dobrze posłużyć się ciekawym audiobookiem, który wprowadzi najmłodszych w baśniowy świat początków naszego państwa. Poniżej film, który łączy legendę pisaną z obrazkową.

Zobacz: Akademia Pana Kleksa – test z lektury z odpowiedziami [do druku]. Jak przygotować się do sprawdzianu?

Czytelnicy pytają, jak brzmi legenda o powstaniu państwa polskiego dla dzieci

Sprawdź też:

• Piosenki na 11 listopada. Poznaj najpiękniejsze pieśni patriotyczne [teksty]
• Wiersze na 11 listopada. Piękne i patriotyczne utwory dla dzieci i dla dorosłych
• Jak zrobić kotylion na 11 listopada? To nic trudnego! Wykorzystaj papier, wstążkę lub bibułę!