Ile można mieć cesarek?

Czym jest cesarskie cięcie; wskazania do zabiegu

Cesarskie cięcie to dość poważny (ale jednocześnie rutynowy i bezpieczny) zabieg ginekologiczny o charakterze chirurgicznym. Polega na nacięciu kolejnych powłok brzusznych i macicy w celu wyjęcia dziecka. Przy obecnym, wysokim poziomie opieki anestezjologicznej operacje cesarskiego cięcia przebiegają na ogół bez komplikacji, a kobiety i ich dzieci szybko dochodzą po nich do pełni sił. Szacuje się, że około 40 proc. wszystkich polskich noworodków co roku pojawia się na świecie właśnie za sprawą cesarki.

Sam zabieg nie powinien trwać dłużej niż trzydzieści minut. Jeśli ma charakter planowy, wykonywany jest w znieczuleniu przewodowym: lekarz anestezjolog dokonuje wkłucia cienkiej igły pomiędzy 3. a 4. krąg lędźwiowy, następnie zaś tą drogą podaje leki powodujące brak czucia od pasa w dół. Kobieta pozostaje więc przez cały czas świadoma, choć nie widzi pracy medyków – na wysokości jej brzucha umieszcza się bowiem specjalny parawan. Tuż po wyjęciu dziecka mama może się z nim przelotnie przywitać, później zaś trafia ono w ręce pediatry. Pacjentkę czeka jeszcze zszywanie macicy oraz skóry brzucha, co może potrwać nawet do godziny – a zatem zdecydowanie dłużej niż sam zabieg cesarskiego cięcia.

Nieco inaczej wygląda przeprowadzenie cesarki nieplanowanej, czyli będącej wynikiem sytuacji, która potencjalnie zagraża życiu matki lub dziecka. Zabieg wykonuje się wówczas pod pełną narkozą, gdyż po prostu nie ma czasu, by przygotować pacjentkę do znieczulenia przewodowego. Kobieta zostaje przewieziona na blok operacyjny i uśpiona, budzi się zaś już po wszystkim, na innej sali.

Położnicze wskazania do cesarskiego cięcia

Położnicze wskazania do cesarskiego cięcia wiążą się przede wszystkim z nieprawidłowym ułożeniem płodu, a także z nagłymi powikłaniami przebiegu ciąży (np. pęknięciem macicy bądź przedwczesnym oddzieleniem łożyska). Istnieje również szereg wskazań pozapołożniczych:

• kardiologicznych – zaburzenia wywołujące 3. i 4. stopień niewydolności krążenia;
• okulistycznych – zaawansowana retinopatia cukrzycowa bądź odwarstwienie siatkówki;
• pulmonologicznych – choroby wpływające negatywnie na pojemność życiową płuc;
• ortopedycznych – zmiany w kręgosłupie uniemożliwiające poród siłami natury;
• neurologicznych – np. stwardnienie rozsiane, padaczka, guzy mózgu;
• psychiatrycznych – m.in. lęk przed porodem naturalnym. Akurat w tym wypadku Polskie Towarzystwo Ginekologiczne zachowuje jednak pewną dozę krytycyzmu i zaleca rozważenie dodatkowych środków zaradczych (psychoterapię, farmakoterapię, a także edukację na temat przebiegu porodu fizjologicznego).

Oprócz tego, sporo kobiet poddaje się cesarskiemu cięciu na własną prośbę, uznając je za rozwiązanie korzystniejsze dla siebie i dziecka. O tym, ile można mieć cesarek, decyduje jednak ostatecznie opinia lekarza prowadzącego ciążę, wsparta ewentualnie konsultacją z innymi specjalistami leczącymi ciężarną pacjentkę.

Ile można mieć cesarskich cięć: opinia lekarza

Wiele kobiet zastanawia się zapewne, ile cesarek jest bezpiecznych dla zdrowia matki oraz noworodka. Lekarze odpowiadają, że nie istnieje żaden górny limit, poza którym wykonanie cięcia cesarskiego okazałoby się niemożliwe. Najwięcej będzie tu zależeć – jak zawsze – od stanu zdrowia pacjentki i jej potomstwa. Każdą procedurę medyczną powinno się dobierać pod kątem indywidualnych uwarunkowań.

Dawniej doradzano kobietom, aby po zabiegu cesarskiego cięcia wstrzymywały się z zajściem w kolejną ciążę co najmniej przez dwa, trzy lata. Obecnie wśród ginekologów panuje zgoda co do tego, że o następne dziecko można się starać już po upływie roku od przebytej cesarki – oczywiście pod warunkiem, iż zabieg zakończono bez jakichkolwiek poważnych komplikacji.

Ile można mieć cesarek? Powikłania po wielokrotnym cesarskim cięciu

Cięcie cesarskie jest, jak już wspomnieliśmy, dość złożonym zabiegiem chirurgicznym, co obarcza je każdorazowo pewnym ryzykiem. Należałoby zresztą uściślić, że ewentualne zagrożenia wiążą się nie tyle z samą operacją (która – zwłaszcza w formie planowej – powinna przebiec dość gładko), lecz raczej z pooperacyjnym stanem macicy. Każda kolejna ciąża będzie się bowiem wiązała z możliwością rozejścia tego narządu albo wręcz jego pęknięcia. Na szczęście, nie zdarza się to notorycznie, jednak kobiety po cesarskim cięciu powinny zdawać sobie sprawę z wyzwania, przed jakim stoją.

Trzy cesarskie cięcia – czy to realne?

W świetle tego, co zostało już powiedziane, należy powstrzymać się przed arbitralnym wyznaczaniem dopuszczalnej liczby cesarek dla jednej kobiety. Nierzadko spotkamy wypadki, kiedy dana pani przeszła w życiu trzy cesarskie cięcia albo nawet jeszcze więcej. Ba, amerykańska rekordzistka Kristine House miała ich aż… jedenaście! W żaden sposób nie odbiło się to ani na niej, ani na jej licznym potomstwie.

Z drugiej strony, wcale nie jest przesądzone, że po udanym zabiegu kolejne dziecko również będzie musiało pojawić się na świecie tą drogą. Jeżeli w międzyczasie wskazania do cesarskiego cięcia ustaną (bo np. cofnie się u matki choroba podstawowa), kolejny poród może się już odbyć siłami natury. Działa to oczywiście także w drugą stronę: po pierwszym porodzie naturalnym nie istnieją przeciwwskazania dla przeprowadzenia cesarskiego cięcia.

Niestety, nawet przy dzisiejszym poziomie zaawansowania medycyny, w wyniku cesarki dochodzi sporadycznie do tragedii – przeważnie śmierci dziecka. W takim wypadku bezwzględnie zaleca się kobiecie odczekanie przynajmniej 2-3 lat, zanim zdecyduje się ona zajść w następną ciążę. Podobne, bolesne zdarzenia nie okazują się jednak częste i w ostatecznym rozrachunku nie stanowią wiarygodnego wyznacznika tego, ile można mieć cesarek.