Ślubny savoir vivre podpowiada, jakie są zasady dobrego wychowania. Dzięki nim zarówno państwo młodzi, jak i rodzice, świadkowie czy goście będą dobrze się czuli podczas uroczystości. Poznaj kilka podstawowych zasad ślubnego savoir vivre’u.

Ślub i wesele to ciężki czas dla bliskich pary młodej. Bardzo często uroczystość jest organizowana przez dwie rodziny o skrajnie odmiennych poglądach. Całą „operację” należy przeprowadzić tak, by nie tylko nikogo nie urazić, ale także by wszyscy byli zadowoleni z ostatecznego efektu. Bardzo pomocny okaże się ślubny savoir vivre.

Ślubny savoir vivre: zasady

Powinniście zorganizować wesele, które będzie odpowiadało możliwościom finansowym zarówno rodziny pana młodego, jak i panny młodej. Nie można jednej z rodzin zmuszać do zaciągania kredytu albo wydawania wszystkich oszczędności na wesele, które przekracza ich możliwości finansowe.
Nie traktujcie propozycji drugiej rodziny jako fanaberii; być może wynikają one z pewnych tradycji rodzinnych? Należy bardzo delikatnie o to wypytać i ewentualnie spróbować delikatnie przedstawić swoje racje.
Na pewno będzie bardzo dużo trudnych rozmów i wyborów. Państwo młodzi powinni ustalić między sobą, co jest dla nich najważniejsze i w tych sprawach nie ustępować, a w innych starać się dojść do kompromisu.

Reklama

Najpóźniej na dwa miesiące przed uroczystością, najlepiej podczas spotkania w eleganckiej restauracji albo podczas wystawnego obiadu u któregoś z Was w domu powinniście poprosić swoich świadków.
W dobrym tonie jest osobiste zapraszanie gości weselnych najpóźniej na miesiąc przed dniem ceremonii zaślubin. Podczas zapraszania gości powinni być obecni obydwoje narzeczeni.
Jeśli spodziewacie się przyjazdu gości mieszkających daleko, powinniście zapewnić im nocleg. Jeśli sami będą musieli za niego zapłacić, należy ich wcześniej o tym powiadomić. Niedopuszczalna jest sytuacja, gdy goście rano dowiadują się, że muszą zapłacić za hotel. Można oczywiście ich ulokować u siebie w domu.
Pan młody wraz z rodzicami (w osobnych samochodach) przyjeżdżają do domu panny młodej.
Nie wypada się spóźnić na ślub kościelny. Niestety nic nie może być wytłumaczeniem, nawet przedłużająca się sesja zdjęciowa.
Panna młoda jest tego dnia najważniejsza i dlatego żadna z kobiet będących gośćmi na weselu nie powinna mieć sukienki w takim kolorze jak ona.
Państwo młodzi powinni dojechać do Sali weselnej jako ostatni tak, by mogli ich powitać wszyscy goście weselni.
Należy przygotować winietki na stoły – karteczki z imionami i nazwiskami gości, którzy mają siedzieć na danym miejscu. Rozplanowanie stołów powinno być przemyślane: zgodnie z rangą, pokrewieństwem lub wiekiem. Miejsca najdalej od gospodarzy są najmniej prestiżowe. Należy uważać, by nie posadzić obok siebie osób skłóconych ze sobą.
Żadna strona rodziny (ani pana młodego ani panny młodej) nie powinna być w żaden sposób faworyzowana.
Pierwszy toast powinien wznieść ojciec panny młodej witając nowego członka rodziny. Drugi toast jest wznoszony przez ojca pana młodego, który wita w rodzinie synową. Trzeci toast powinien wygłosić ktoś bliski państwu młodym, życząc im szczęścia.
Pierwszy taniec należy tylko do młodej pary.
Kolejne tańce państwo młodzi powinni zatańczy z ojcem, matką, drużbami oraz z teściami.
Państwo młodzi powinni postarać się z każdym z gości zamienić chociaż słowo albo przynajmniej podejść do każdego stołu.
Państwo młodzi, rodzice i świadkowie na weselu pełnią bardzo ważne funkcję, dlatego nie powinni przesadzać z ilością wypitego alkoholu.
Na koniec para młoda powinni osobiście pożegnać wszystkich gości.

Nasze wideo:

Korzyści płynące ze znajomości ślubnego savoir vivre’u

Nie stosując się do wymienionych powyżej zasad możemy bardzo łatwo urazić gości lub rodziców i zepsuć wesoły charakter uroczystości. Ponadto każdej parze młodej zależy na tym, by ich goście byli zadowoleni z wesela i czuli się odpowiednio przyjęci. W końcu jest to jedyna taka noc w życiu, do której przygotowujemy się tak długo! Chcemy by wszyscy zapamiętali ją równie dobrze jak my!

Reklama

Niektóre zasady ślubnego savoir vivre’u wynikają z miejsca zamieszkania i lokalnych tradycji. Czy w waszych okolicach są jakieś szczególne zwyczaje związane ze ślubem i weselem?