Półpasiec – trudniejszy do przejścia niż ospa?

Kto choruje na półpaśca?

Na ospę wietrzną choruje się tylko raz w życiu, ale wywołujący ją herpesvirus varicella zoster zostaje w naszym organizmie – dokładniej w zwojach nerwowych. Osłabienie odporności, np. na skutek ostrej infekcji bakteryjnej, ale też nowotworów, długotrwały stres, a nawet szczepienie mogą doprowadzić do jego ujawnienia. Wtedy mamy do czynienia z półpaścem, nazywanym również ziarnicą.

Czy półpaścem można się także zarazić? Tak, ale tylko na skutek kontaktu z osobą chorą na ospę wietrzną, jeśli już ją przechodziliśmy. Z kolei chorych na półpasiec powinni unikać wszyscy, którzy nie mieli ospy wietrznej. U nich bowiem wirus wywoła tę chorobę. Trochę to skomplikowane, ale ma jeden plus – jeśli zaszczepimy dziecko przeciw ospie, chronimy je jednocześnie przed półpaścem.

Choroba występuje głównie u dorosłych. Półpasiec u dzieci zdarza się znacznie rzadziej i może sygnalizować inne choroby. Zwłaszcza jeśli ma tendencje do nawracania. Półpaśca bowiem, w przeciwieństwie do ospy wietrznej, można przechodzić nawet kilka razy.

Objawy półpaśca

Pierwsze objawy półpaśca czasem przypominają przeziębienie: ból głowy, gorączka, poczucie rozbicia. Potem jednak dołącza do nich charakterystyczny silny ból skóry: piecze, kłuje, swędzi. Wirus wywołuje bowiem stan zapalny nerwu czuciowego. Po dwóch – trzech dniach w bolącym miejscu – w większości przypadków po jednej stronie ciała – pojawia się swędząca wysypka z pęcherzykami. Najczęściej zmiany skórne są umiejscowione na brzuchu, klatce piersiowej, plecach i twarzy.

Ile trwają objawy półpaśca? Niestety, nawet 2-4 tygodni. Szczególnie zaś dokuczliwe są u osób starszych, u których utrzymują się dłużej i częściej nawracają.

Półpasiec oczny – czy jest niebezpieczny?

Jeśli wysypka pojawiła się na twarzy: powiekach, skroniach i czole, prawdopodobnie mamy do czynienia z półpaścem ocznym. Krostki przebiegają bowiem wzdłuż zaatakowanego przez wirus nerwu ocznego. Innymi objawami tej postaci choroby są: bardzo silny ból oka oraz pęcherzyki na spojówce i rogówce powodujące różnego rodzaju owrzodzenia.

Półpasiec oczny jest bardzo niebezpieczny, bo może – choć nie musi – doprowadzić do powikłań takich jak: zapalenie rogówki, zapalenie tęczówki, zapalenie siatkówki i błony naczyniowej, a nawet ostra martwica siatkówki. Choremu grozi wtedy utrata wzroku.

Leczenie półpaśca – jakie leki przyjmować?

Półpasiec wymaga wizyty u lekarza, który zazwyczaj przepisuje choremu acyklowir. Lek zatrzymuje dalsze namnażanie się wirusów, dzięki czemu choroba trwa krócej. Ból zazwyczaj łagodzi się lekami z paracetamolem albo ibuprofenem (u dzieci dawkę należy dostosować do wagi i wieku małego pacjenta). Wyjątkiem jest półpasiec oczny – w tym przypadku są one nieskuteczne. Na wysypkę stosuje się zaś płyny odkażające i ściągające. Bardzo ważne, by nie rozdrapywać zmian skórnych i co dzień kąpać się pod prysznicem, unikniemy wtedy zakażenia bakteryjnego skóry.

Podczas leczenia bezwzględnie należy przebywać w domu, by nie zarażać innych osób. Dopóki nie zagoją się wszystkie pęcherze (w obecnym w nich płynie jest wirus).

Jakie powikłania wywołuje półpasiec?

Wszystko zależy od tego, który nerw zaatakował wirus. Konsekwencją półpaśca ocznego bywają m.in. zapalenia błon oka lub porażenie nerwów gałki ocznej. Półpasiec uszny może doprowadzić do problemów ze słuchem, takich jak szumy, a nawet do utraty słuchu. Inne powikłania półpaśca to np. przewlekłe, trwające latami nerwobóle czy porażenie nerwu twarzowego.

Zobacz też:

Czy szczepić dzieci przeciw pneumokokom?

Objawy zapalenia pęcherza u dzieci