Przez wiele lat Polska była na czele w rankingach najbardziej wierzących krajów Europy. Jednak, jak pokazują najnowsze badania przeprowadzone przez Amerykański Pew Research Center, młodsze pokolenia Polaków odchodzą od Kościoła.
Młodsi mniej wierzący niż starsi
Według raportu młodzi dorośli w wieku 18-39 lat znacznie różnili się pod tym względem od jedynie odrobinę starszych osób (40 lat i więcej). Z 35 krajów europejskich, które wzięły udział w badaniu, nasz kraj miał najwyższy wskaźnik różnic poglądowych między starszym a młodszym pokoleniem.
Z młodych Polaków zapytanych o to, czy religia jest ważną częścią ich życia tylko 16% odpowiedziało twierdząco. Dla porównania, wynik dla starszego pokolenia wyniósł 40%. Podobna rozbieżność w odpowiedziach występuje w przypadku kolejnych pytań z ankiety, jak na przykład: Czy uczęszczasz na nabożeństwa raz w tygodniu? (młodzi Polacy 26%, starsi Polacy 55%).
Według twórców raportu nienaturalnie duża rozbieżność w przypadku Polski może być związana ze związkami Kościoła katolickiego z nacjonalizmem, polską tożsamością oraz społecznym oporem wobec Związku Radzieckiego w czasach komunizmu. Młodsi Polacy nie doświadczyli realiów tamtych czasów, podczas gdy miało to istotny wpływ na ukształtowanie starszej generacji ich rodaków.
Sprawdź także:
- 500+ na pierwsze dziecko?
- 300 zł zamiast 500 zł na drugie dziecko? O jakich zmianach myśli rząd?
- Czy dostaniesz pomoc z programu Mama Plus?
Wyższy status społeczny odciąga od Kościoła
Badacze podkreślają również, że im wyższy stopień wykształcenia i wysokości zarobków, tym większe szanse na to, że młody człowiek nie będzie czuć się związany z religią. Zaobserwowano jednak tendencje wzmożonej religijności u najmłodszych i starszych osób, a jej osłabienie we wczesnej dorosłości.
Czy to oznacza, że szczycący się 90-procentową przynależnością do Kościoła Katolickiego kraj będzie zamieniał się powoli w społeczeństwo ateistów i agnostyków? Obecnie trudno w to uwierzyć, jednak młodzi ludzie, w tym młodzi rodzice coraz odważniej poszukują nowych dla siebie alternatyw oraz punktów odniesienia w wyborze życiowych wartości i stylów wychowania dzieci.
1 Comment