Kiedy ciąża jest donoszona?
Ciąża donoszona to określenie powszechnie używane przez ginekologów. Oznacza ono, że płód dorastający w organizmie kobiety zdołał osiągnąć taki poziom rozwoju, który umożliwia mu już samodzielną egzystencję poza macicą. Innymi słowy, donoszona ciąża stanowi wstępny warunek bezpiecznego dla dziecka porodu. Jest ono bowiem zdolne do zaspokajania najbardziej elementarnych potrzeb życiowych bez pomocy matki.
W praktyce oznacza to, że u maleństwa całkowicie rozwinęły się wszystkie narządy oraz układy: nerwowy, oddechowy, kostny, krążenia, mięśniowy i moczowy. Ich pełne ukształtowanie stanowi gwarancję przeżycia dziecka poza matczynym łonem. Będzie ono oczywiście potrzebowało nieustannej opieki i troski, ale poradzi sobie o własnych siłach w realizacji podstawowych funkcji życiowych.
Zobacz też: Położna w ciąży i przy porodzie. Kto może skorzystać z bezpłatnej opieki położnej?
Ciąża donoszona – który tydzień?
Od którego tygodnia ciąża jest donoszona? Eksperci odpowiadają, że możemy określać ją tym mianem począwszy od 37. tygodnia. Dziecko urodzone w 37 tygodniu ciąży odznacza się już własnym, w pełni autonomicznym organizmem, umożliwiającym mu bezpieczne przyjście na świat.
Tradycyjnie przyjęło się jednak uważać, że wzorcowa ciąża trwa przez czterdzieści tygodni. Skąd ta rozbieżność? Wynika ona przede wszystkim z faktu, iż gotowość dziecka do narodzin nie oznacza automatycznie najbardziej optymalnego ku temu momentu. Chociaż w 37. tygodniu wszystkie narządy i układy są już ukształtowane, kolejne dni spędzone przez malucha w macicy pozwalają im nadal rosnąć i doskonalić własne funkcje.
Po 37. tygodniu ciąży obserwujemy zatem dalszy intensywny rozwój:
- mózgu – zwłaszcza tych jego obszarów, które odpowiadają za odruchy,
- oddychania – dziecko ćwiczy bardzo intensywnie umiejętność wdechu i wydechu, chociaż nie pobiera jeszcze samodzielnie tlenu,
- tkanki tłuszczowej – zapewni ona maleństwu prawidłową ciepłotę ciała przy zetknięciu z warunkami atmosferycznymi panującymi poza macicą,
- odporności – płód pracowicie gromadzi zapasy żelaza oraz przeciwciała odpornościowe, docierające do niego wraz z krwią matki.
Powyższe skrótowe wyliczenie dobitnie unaocznia nam, jakim dobrodziejstwem okazuje się dla dziecka możliwie długie przebywanie w kobiecym łonie. Choć życie płodowe może się teoretycznie kończyć w 37. tygodniu (kiedy ciąża jest donoszona), jego dłuższe trwanie z pewnością pozytywnie wpłynie na stan noworodka.
Dociekliwa czytelniczka zada w tym miejscu pytanie o ciążę mnogą. Czy powyższe zasady odnoszą się również i do niej? Odpowiedź brzmi: tak. Liczba dzieci nie ma wpływu na status ciąży donoszonej – uzyskuje się go zawsze w 37. tygodniu. Inna sprawa, że w przypadku bliźniąt poród następuje często przed “książkowym”, 40. tygodniem. Wynika to z ogromnego wysiłku, jakim jest ciąża mnoga dla organizmu kobiety. O jej skróceniu decyduje więc nierzadko sama natura, uznając takie rozwiązanie za korzystne dla zdrowia matki i jej potomstwa.
Zobacz również: Tyłozgięcie macicy a ciąża i poród naturalny
Ciąża donoszona a termin porodu
Donoszenie ciąży nie musi być równoznaczne z wyliczonym przez lekarza terminem porodu. Ten ostatni posiada charakter wyłącznie orientacyjny. Statystyki pokazują, że zaledwie 5% ciąż kończy się w terminie ustalonym przez ginekologa. Różnica wynosi tu przeważnie ok. trzech tygodni w przód albo w tył. Takie zjawisko jest całkowicie normalne i nie powinno dostarczać powodów do zmartwienia.
Trudno natomiast zaprzeczyć, że 37. tydzień stanowi już ostatnią prostą przed rozwiązaniem. Mniej więcej w tym okresie kobieta zaczyna odczuwać tzw. skurcze przepowiadające, które z każdym dniem przybierają na sile i bywają coraz częstsze. Towarzyszą im także inne dolegliwości: bóle krocza, swędzenie skóry na brzuchu, ciągłe parcie na pęcherz czy bezsenność. Bardzo zaskakującym symptomem późnej ciąży bywa natomiast zatkany nos – ten objaw również “zawdzięczamy” szalejącym hormonom.
Jak więc odróżnić skurcze przepowiadające oraz szereg podobnych objawów od właściwych bólów porodowych? Te ostatnie pojawią się razem z plamieniem i/lub odejściem czopa śluzowego. Mocno odczuwalną oznaką porodu jest też ból kręgosłupa.
Zobacz też:
